Sprawa T-255/18: Skarga wniesiona w dniu 23 kwietnia 2018 r. - US / EBC.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.231.33

Akt nienormatywny

Wersja od: 2 lipca 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 kwietnia 2018 r. - US / EBC

(Sprawa T-255/18)

Język postępowania: francuski

(2018/C 231/42)

(Dz.U.UE C z dnia 2 lipca 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: US (przedstawiciele: adwokaci L. Levi i A. Blot)

Strona pozwana: Europejski Bank Centralny

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie dopuszczalności i zasadności niniejszej skargi;

a w konsekwencji:

- stwierdzenie nieważności decyzji o braku przekształcenia umowy skarżącego z dnia 13 czerwca 2017 r.;

- stwierdzenie nieważności decyzji EBC z dnia 11 października 2017 r. w sprawie odmowy ponownego rozpatrzenia sprawy skarżącego przez administrację ("administrative review") z dnia 11 sierpnia 2017 r.;

- stwierdzenie nieważności decyzji EBC z dnia 13 luetgo 2018 r., doręczonej skarżącemu tego samego dnia, oddalającej zażalenie ("grievance procedure"), złożone z dniu 7 grudnia 2017 r.;

- przyznanie odszkodowania za poniesione szkody;

- obciążenie pozwanej całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, dotyczący zarzutu niezgodności z prawem polityki przekształcenia umów, ponieważ narusza ona art. 10(c) warunków zatrudnienia personelu i art. 2.0 regulaminu pracowniczego oraz została przyjęta z naruszeniem hierarchii norm prawnych.

2. Zarzut drugi, dotyczący zarzutu niezgodności z prawem, ze względu na to, że art. 10(c) warunków zatrudnienia i art. 2.0 regulaminu pracowniczego naruszają dyrektywę 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącą Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC, a także motyw 6 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC.

3. Zarzut trzeci, dotyczący zarzutu niezgodności z prawem wytycznych w sprawie Annual Salary and Bonus Review (ASBR), ponieważ naruszają one obowiązek uzasadnienia i zasadę pewności prawa.

4. Zarzut czwarty, dotyczący oczywistych błędów w ocenie oraz naruszenia obowiązku uzasadnienia w odniesieniu, po pierwsze, stopni wynagrodzenia przyznanych skarżącemu, po drugie, jego "ustawicznego rozwoju", a po trzecie, utrzymania potrzeb firmy ("business needs") w zakresie wiedzy, umiejętności i specyficznych kompetencji skarżącego.