Sprawa T-252/18: Skarga wniesiona w dniu 22 kwietnia 2018 r. - European Anglers Alliance / Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.240.48/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 lipca 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 22 kwietnia 2018 r. - European Anglers Alliance / Rada

(Sprawa T-252/18)

Język postępowania: francuski

(2018/C 240/55)

(Dz.U.UE C z dnia 9 lipca 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: European Anglers Alliance (Offenbach am Main, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat L.B. Buchman)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie interesu prawnego European Anglers Alliance;

- stwierdzenie nieważności przepisów art. 9 ust. 4 i art. 9 ust. 5 rozporządzenia Rady (UE) 2018/120 z dnia 23 stycznia 2018 r. ustalającego uprawnienia do połowów na rok 2018 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mające zastosowanie w wodach Unii oraz - dla unijnych statków rybackich - w niektórych wodach nienależących do Unii, a także zmieniającego rozporządzenie (UE) 2017/127 (Dz.U. 2018, L 27, s. 1), ponieważ:

- prowadzą one do nieuzasadnionej dyskryminacji między obywatelami Unii Europejskiej w świetle celu przyświecającego tym przepisom i naruszają zasadę równego traktowania;

- Rada Unii Europejskiej przekroczyła granice przysługującego jej uznania, nie opierając się na żadnych obiektywnych danych na temat poławiania stad labraksa w ramach połowów rekreacyjnych na morzu;

- naruszają one zasadę proporcjonalności i nie respektują art. 17 Wspólnej Polityki Rybołówstwa, jako że gospodarcze i socjologiczne znaczenie połowów rekreacyjnych na morzu ewidentnie nie zostało wzięte pod uwagę.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasady równego traktowania, gdyż zaskarżone przepisy rozporządzenia (UE) 2018/120 prowadzą do nieuzasadnionej dyskryminacji między obywatelami europejskimi w świetle zamierzonego celu, jak również między rybakami rekreacyjnymi a rybołówstwem przemysłowym.

2. Zarzut drugi dotyczący przekroczenia przez Radę granic przysługującego jej uznania.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności.