Sprawa T-251/12: Skarga wniesiona w dniu 6 czerwca 2012 r. - EGL i in. przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.227.29

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 lipca 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 6 czerwca 2012 r. - EGL i in. przeciwko Komisji

(Sprawa T-251/12)

(2012/C 227/50)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 28 lipca 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: EGL, Inc. (Houston, Stany Zjednoczone), CEVA Freight (UK) Ltd (Ashby de la Zouch, Zjednoczone Królestwo), CEVA Freight Shanghai Ltd (Szanghaj, Chiny) (przedstawiciele: M. Brealey, QC (Queen's Counsel), S. Love, Barrister, M. Pullen, D. Gillespie i R. Fawcett-Feuillette, Solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji Komisji C(2012) 1959 wersja ostateczna z dnia 28 marca 2012 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG, w sprawie COMP/39462 - Usługi spedycyjne, w zakresie, w jakim zarzucono skarżącym uczestnictwo w dwóch naruszeniach art. 101 ust. 1 TFUE polegających na tzw. porozumieniu dotyczącym New Export System (nowego systemu wywozu) (zwanym dalej "NES") i porozumieniu dotyczącym Currency Adjustment Factor (zmiennego dodatku walutowego) (zwanego dalej "CAF");

– stwierdzenie nieważności art. 2 decyzji Komisji C(2012) 1959 wersja ostateczna z dnia 28 marca 2012 r., w zakresie w jakim nałożono w nim na skarżące grzywny lub, tytułem żądania ewentualnego, obniżenie kwoty grzywny; oraz

– obciążenie Komisji kosztami poniesionymi w związku z wniesieniem niniejszej skargi.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczący tego, że pozwana nie zdefiniowała właściwego rynku, którego dotyczyły porozumienia NES i CAF, a zatem naruszyła istotne wymogi pewności prawa. W ten sposób naruszyła prawo lub popełniła błąd w ocenie okoliczności faktycznych.

2) Zarzut drugi dotyczący tego, że pozwana nie wykazała, iż porozumienie NES miało odczuwalny wpływ na handel między państwami członkowskimi UE. W ten sposób naruszyła prawo lub popełniła błąd w ocenie okoliczności faktycznych stwierdzając taki skutek.

3) Zarzut trzeci dotyczący tego, że pozwana nałożyła grzywnę w związku z porozumieniem NES, podczas gdy nie miała kompetencji w tym zakresie w związku z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 141/62⁽¹⁾ zmienionym rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3975/87⁽²⁾. W tym zakresie zaskarżona decyzja jest niezgodna z prawem ze względu na brak interesu prawnego lub naruszenie prawa.

4) Zarzut czwarty dotyczący tego, że pozwana, niesłusznie przyznając Deutsche Post zwolnienie w odniesieniu do porozumienia CAF, nie uznała we właściwy sposób samoistnej wartości przedstawionych przez skarżące dowodów w ich wniosku o zwolnienie z grzywny/złagodzenie sankcji w odpowiedzi na argumenty Komisji w odniesieniu do porozumienia CAF.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady nr 141 w sprawie niestosowania rozporządzenia nr 17 do sektora transportu (Dz.U. 1962, 124, s. 2751)

⁽²⁾ Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3975/87 z dnia 14 grudnia 1987 r. ustanawiające procedurę stosowania reguł konkurencji do przedsiębiorstw w sektorze transportu lotniczego (Dz.U. L 374, s. 1)