Sprawa T-247/11: Skarga wniesiona w dniu 13 maja 2011 r. - FairWild Foundation przeciwko OHIM - Wild (FAIRWILD).
Dz.U.UE.C.2011.238.18/3
Akt nienormatywny(Sprawa T-247/11)
(2011/C 238/33)
Język skargi: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 13 sierpnia 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: FairWild Foundation (Weinfelden, Szwajcaria) (przedstawiciel: adwokaci P. Neuwald i S. Müller)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Rudolf Wild GmbH & Co. KG (Eppelheim, Niemcy)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 3 marca 2011 r. w sprawie R 1014/2010-1;
– oddalenie sprzeciwu wobec rejestracji międzynarodowego znaku towarowego nr 950 962 "FAIRWILD";
– obciążenie strony pozwanej i wnoszącej sprzeciw kosztami postępowania, w tym postępowania przed Izbą Odwoławczą.
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Skarżąca
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy "FAIRWILD" dla towarów z klas 3, 5, 29 i 30 - międzynarodowa rejestracja nr 950 962.
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Rudolf Wild GmbH & Co. KG
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Słowny wspólnotowy znak towarowy "WILD" dla towarów z klas 3, 9, 29, 30 i 32.
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Częściowe uwzględnienie sprzeciwu
Decyzja Izby Odwoławczej: Częściowe uchylenie decyzji Wydziału Sprzeciwów
Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza niesłusznie przyjęła, że w przypadku kolidujących ze sobą znaków towarowych istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd. Skarżąca podnosi, że Izba Odwoławcza, po pierwsze, nietrafnie przyjęła, iż semantyczna treść oznaczenia "WILD" jest znana jedynie niemiecko- i anglojęzycznemu kręgowi odbiorców, a po drugie, wyszła z założenia, że pojęcie to nie jest opisowe w stosunku do towarów oznaczonych znakiem towarowym, na który powołano się w sprzeciwie. Na tej podstawie Izba Odwoławcza błędnie z punktu widzenia prawa przyznała znakowi towarowemu, na który powołano się w sprzeciwie, charakter przeciętnie odróżniający i potwierdziła średnie podobieństwo rozpatrywanych oznaczeń, co sprawiło, że wyważenie oddziaływujących na siebie czynników prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd było niekorzystne dla skarżącej.