Sprawa T-244/08: Skarga wniesiona w dniu 23 czerwca 2008 r. - Konsum Nord przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.223.51/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 sierpnia 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 czerwca 2008 r. - Konsum Nord przeciwko Komisji

(Sprawa T-244/08)

(2008/C 223/89)

Język postępowania: szwedzki

(Dz.U.UE C z dnia 30 sierpnia 2008 r.)

Strony

Strona skarżąca: Konsum Nord ekonomisk förening (Umeĺ, Sweden)(przedstawiciel: U. Öberg, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C (2008) final z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie pomocy państwa ustanowionej przez Szwecję na rzecz Konsum Jämtland ekonomisk förening,

– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Decyzją z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie pomocy państwa nr C 35/2006 (ex NN 37/2006) ustanowionej przez Szwecję na rzecz Konsum Jämtland, która została połączona ze skarżącą w 2006 roku, Komisja stwierdziła, że sprzedaż przez gminę Ĺre części niezabudowanej działki za kwotą 2 milionów SEK zamiast 6,6 milionów SEK, oferowanej przez jej konkurenta Lidl, stanowi pomoc państwa sprzeczną z art. 87 WE.

Na poparcie swej skargi skarżąca podnosi, że w ramach klasyfikacji prawnej spornej sprzedaży jako pomocy państwa, Komisja dopuściła się szeregu błędów w ocenie, z tego względu, że:

– Komisja nieprawidłowo ustaliła, że sprzedaży dokonano po cenie innej niż rynkowa, co miałoby zatem stanowić korzyść gospodarczą na rzecz Konsum Jämtland,

– Komisja nie uwzględniła okoliczności, że sprzedaż stanowiła element szeregu transakcji dotyczących gruntów, zawartych pomiędzy różnymi stronami, których celem było wykonanie szczegółowego planu dla miasta Ĺre,

– Komisja błędnie założyła, że oferta konkurenta, którym jest Lidl, była niezgodna z szeregiem przesłanek, i że była wiążąca i wiarygodna, oraz

– Komisja nieprawidłowo zastosowała zasadę prywatnego inwestora w gospodarce rynkowej.

Następnie skarżąca podnosi, że Komisja pominęła swe własne wytyczne zawarte w komunikacie w sprawie elementów pomocy państwa w sprzedaży gruntów i budynków przez władze publiczne⁽¹⁾ oraz naruszyła obowiązek prowadzenia dochodzenia, gdyż nie dokonała badania okoliczności faktycznych.

Wreszcie skarżąca podnosi, że zarzucana pomoc państwa nie zakłóca konkurencji ani nie wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi.

______

⁽¹⁾ Dz.U. 1997 C 209, s. 3.