Sprawa T-243/21: Skarga wniesiona w dniu 4 maja 2021 r. - Pszonka / Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.263.27

Akt nienormatywny
Wersja od: 5 lipca 2021 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 maja 2021 r. - Pszonka / Rada
(Sprawa T-243/21)

Język postępowania: czeski

(2021/C 263/36)

(Dz.U.UE C z dnia 5 lipca 2021 r.)

Strony

Strona skarżąca: Wiktor Pawłowycz Pszonka (Kijów, Ukraina) (przedstawiciel: adwokat M. Mleziva)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2021/394 z dnia 4 marca 2021 r. zmieniającej decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie 1  oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2021/391 z dnia 4 marca 2021 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie 2 , w zakresie, w jakim wskazana decyzja i wskazane rozporządzenie dotyczą skarżącego;
obciążenie Rady Unii Europejskiej jej własnymi kosztami postępowania oraz kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącego.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi trzy zarzuty.

1.
Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa do dobrej administracji
skarżący uzasadnia swą skargę między innymi tym, że przy przyjmowaniu zaskarżonej decyzji Rada Unii Europejskiej nie działała z należytą starannością, gdyż przed przyjęciem zaskarżonej decyzji nie wzięła pod uwagę twierdzeń skarżącego ani przedstawionych przez niego dowodów, które świadczą na jego korzyść, tylko opierała się głównie na zwięzłym streszczeniu sporządzonym przez prokuraturę generalną Ukrainy i nie zażądała informacji uzupełniających o przebiegu dochodzenia na Ukrainie.
2.
Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa własności przysługującego skarżącemu
skarżący twierdzi w tym względzie, że ograniczenia, które zostały na niego nałożone, są nieproporcjonalne i zbędne oraz naruszają gwarancje prawnomiędzynarodowej ochrony przysługującego mu prawa własności.
3.
Zarzut trzeci dotyczący naruszenia praw podstawowych skarżącego zagwarantowanych mu przez Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
skarżący twierdzi w tym względzie, że nałożenie na niego ograniczeń naruszyło jego prawo do rzetelnego procesu sądowego, zasadę domniemania niewinności, prawo do obrony, a także do ochrony własności prywatnej.
1 Dz.U. 2021, L 77, s. 29.
2 Dz.U. 2021, L 77, s. 2.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.