Sprawa T-242/16: Skarga wniesiona w dniu 17 maja 2016 r. - Stawycki/Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.270.50

Akt nieoceniany

Wersja od: 25 lipca 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 17 maja 2016 r. - Stawycki/Rada

(Sprawa T-242/16)

Język postępowania: angielski

(2016/C 270/57)

(Dz.U.UE C z dnia 25 lipca 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: Edward Stawycki (Belgia) (przedstawiciele: J. Grayston, Solicitor, P. Gjørtler, G. Pandey i D. Rovetta, adwokaci)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2016/318 z dnia 4 marca 2016 r. zmieniającej decyzję 2014/119/ WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2016/311 z dnia 4 marca 2016 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie w zakresie, w jakim na mocy tych aktów nazwisko skarżącego zostało utrzymane w wykazie osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi;

- obciążenie Rady kosztami niniejszego postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, w którym skarżący twierdzi, że przepisy dotyczące umieszczania w wykazie są niezgodne z prawem, ponieważ zostały zmienione w celu umożliwienia umieszczania w nim nazwisk osób tylko na tej podstawie, że toczy się przeciwko nim postępowanie karne, przy czym nie istnieje żaden wymóg dotyczący zatwierdzenia sądowego.

2. Zarzut drugi, w którym skarżący podnosi, że Rada przedstawiła niewystarczające i stereotypowe uzasadnienie, ponieważ ograniczyła się do skopiowania tekstu znajdującego się w prawodawstwie dotyczącym umieszczania w wykazie.

3. Zarzut trzeci, w którym skarżący twierdzi, że Rada popełnia oczywisty błąd w ocenie, ponieważ nie dysponowała wystarczająco solidnymi podstawami faktycznymi, aby umieścić nazwisko skarżącego w wykazie z tego powodu, że toczyło się wobec niego postępowanie karne wszczęte przez organy ukraińskie w sprawie sprzeniewierzenia państwowych środków finansowych lub aktywów.

4. Zarzut czwarty, w którym skarżący podnosi, że środki podjęte przez Radę nie stanowią w odniesieniu do niego środków z zakresu polityki zagranicznej, lecz raczej środki z zakresu współpracy międzynarodowej w sprawach karnych, a tym samym zostały one przyjęte w oparciu o niewłaściwą podstawę prawną.