Sprawa T-238/09: Skarga wniesiona w dniu 23 czerwca 2009 r. - Sniace, SA przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Dz.U.UE.C.2009.193.28/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-238/09)
(2009/C 193/44)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 15 sierpnia 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Sniace, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciel: F. J. Moncholí Fernández, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uznanie niniejszej skargi za złożoną na podstawie art. 230 WE i za dopuszczalną;
– stwierdzenie nieważności i bezskuteczności art. 1 decyzji z dnia 10 marca 2009 r. w zakresie, w jakim w paragrafie drugim uznaje się za sprzeczne ze wspólnym rynkiem następujące pomoce udzielone przez Hiszpanię na rzecz Sniace: i porozumienie zawarte w dniu 8 marca 1996 r. pomiędzy Sniace a Tesorería General de la Seguridad Social [Centralną Kasą Zabezpieczenia Społecznego] dotyczącego zmiany rozłożenia spłaty zadłużenia; ii) wykonanie porozumienia podpisanego w dniu 5 listopada 1993 r. pomiędzy Sniace a FOGASA, oraz iii) porozumienie zawarte w dniu 31 października 1995 r. pomiędzy Sniace i FOGASA.
– stwierdzenie nieważności i bezskuteczności art. 2 i 3 decyzji z dnia 10 marca 2009 r., które w akapicie drugim zobowiązują Hiszpanię do:
i) otrzymania od beneficjenta pomocy ich zwrotu wraz z odsetkami w sposób niezwłoczny i skuteczny;
ii) poinformowanie Komisji w terminie dwóch miesięcy o całkowitej wysokości kwoty pomocy do zwrotu, przyjętych i przewidzianych środkach w celu wykonania decyzji, przedstawienie dowodów, iż nakazano beneficjentom zwrot pomocy;
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zaskarżonym aktem jest decyzja Komisji C(2009) 1479 ostateczna z dnia 10 marca 2009 r. dotycząca środka pomocowego nr C5/2000 (wcześniej NN 118/1997) udzielonego przez Hiszpanię stronie skarżącej (SNIACE), zmieniającej decyzję 1999/395/WE z dnia 28 października 1998 r. W decyzji tej uznano za bezprawne i sprzeczne ze wspólnym rynkiem środki pomocowe udzielone z Fondo de Garantía Salarial (FOGASA) [Fuduszu Gwarancji Płac] oraz z Tesorería General de la Seguridad Social (TGSS) [Centralnej Kasy Zabezpieczenia Społecznego] na rzecz SNIACE, ponieważ porozumienia o spłacie zadłużenia podpisane pomiędzy SNIACE i FOGASA oraz porozumienie o zmianie rozłożenia spłaty zadłużenia zawarte pomiędzy SNIACE i TGSS nie spełniały warunków rynku w odniesieniu na zastosowaną stopę odsetkową.(1)
W zaskarżonej decyzji uznano za sprzeczne ze wspólnym rynkiem środki pomocowe wymienione w drugim zdaniu zarzutów i głównych argumentów.
Na poparcie swych żądań skarżąca podnosi, po pierwsze, że przy ocenie zawartych w niniejszej sprawie porozumień i przyjmując, że ani FOGASA ani TGSS nie postąpiły w identyczny sposób, w jaki zachowałby się prywatny wierzyciel, Komisja w sposób nieprawidłowy dokonała wykładni obowiązującego uregulowania. Skarżąca twierdzi w tym zakresie, że stanowisko pozwanej opiera się a porównaniu pozycji prywatnego wierzyciela BANESTO z pozycją FOGASA, i dokonaniu uogólnienia polegającego na rozciągnięciu w sposób nieuzasadniony działania BANESTO na każdego prywatnego wierzyciela.
W każdym razie skarżąca twierdzi, że działając jako wierzyciel publiczny postąpiłaby w identyczny sposób jak BANESTO.
SNIACE zarzuca również naruszenie obowiązku uzasadnienia. Wskazuje w szczególności, że Komisja w żaden sposób nie uzasadnia "niebezpieczeństwa zakłócenia konkurencji", które ma kluczowe znaczenie dla uznania danej pomocy za pomoc państwa.
______
(1) Zobacz wyroki wydane w sprawach C-342/96 Hiszpania przeciwko Komisji (Rec. 1999; s. I-2459), oraz C-525/04 P Hiszpania przeciwko Komisji (Zb.Orz 2007; s. I-9947) a także T-36/99 Lentzig AG przeciwko Komisji (Rec. 2004; s. II-3597).