Sprawa T-236/09: Skarga wniesiona w dniu 8 czerwca 2009 r. - Evropaiki Dynamiki przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.193.26

Akt nienormatywny
Wersja od: 15 sierpnia 2009 r.

Skarga wniesiona w dniu 8 czerwca 2009 r. - Evropaïki Dynamiki przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-236/09)

(2009/C 193/42)

(Dz.U.UE C z dnia 15 sierpnia 2009 r.)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Evropaïki Dynamiki - Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE (Ateny, Grecja) (przedstawiciele: N. Korogiannakis i M. Dermitzakis, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji o odrzuceniu oferty skarżącej złożonej w odpowiedzi na otwarte zaproszenie do składania ofert RTD-R4-2007-001, lot 1, "On-site development expertise (intramuros)" [Usługi specjalistów w dziedzinie rozwoju wewnętrznego (intramuros)] oraz lot 2 "Off-site development projects (extra-muros)" [Projekty w dziedzinie rozwoju zewnętrznego (extra muros)] (Dz.U. 2007/S 238-288854), notyfikowanych skarżącej dwoma odrębnymi pismami z dnia 27 marca 2009 r. oraz kolejnych decyzji Komisji, włączywszy w to decyzję o przyznaniu zamówienia wybranemu oferentowi;

– nakazać Komisji zapłatę odszkodowania na rzecz skarżącej z tytułu szkody poniesionej przez nią w związku z postępowaniem przetargowym w wysokości 69.445.200,00 euro (33.271.920,00 z tytułu lot 1 oraz 36.173.280,00 z tytułu lot 2);

– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca zmierza do stwierdzenia nieważności decyzji pozwanej o odrzuceniu jej oferty złożonej w odpowiedzi na ogłoszenie o przetargu otwartym na świadczenie usług zewnętrznych w celu rozwoju i utrzymania systemów informacyjnych oraz badań z tym związanych zarówno w lot 1 "On-site development expertise (intramuros)", jak i lot 2 "Off-site development projects (extra-muros)" oraz decyzji dotyczącej przyznania zamówienia wybranemu oferentowi. Strona skarżąca wnosi ponadto o odszkodowanie za rzekomo poniesione przez nią szkody w trakcie postępowania przetargowego.

Na poparcie swoich roszczeń strona skarżąca podnosi następujące zarzuty dotyczące naruszenia prawa.

Po pierwsze skarżąca podnosi, że pozwana dopuściła się wielu oczywistych błędów w ustaleniach oraz że odmówiła skarżącej jakiegokolwiek uzasadnienia lub wyjaśnienia z naruszeniem rozporządzenia finansowego(1) oraz przepisów dotyczących jego wykonania, a także dyrektywy 2004/18/WE(2) i art. 253 WE.

Po drugie skarżąca podnosi, że pozwana naruszyła rozporządzenie finansowe zobowiązując oferentów do rozszerzenia ich ofert wbrew ich woli. Ponadto skarżąca podnosi, że nawet jeżeliby przyjąć, że pozwana miała do tego prawo, aczkolwiek skarżąca twierdzi, że tak nie jest, to pozwana naruszyła zasady dobrej administracji, przejrzystości i równego traktowania, w chwili gdy zadecydowała o przeprowadzeniu do końca procedury przyznania zamówienia nawet po upłynięciu okresu przedłużenia, ponieważ zdaniem skarżącej, nie powinno dojść do podpisania jakiejkolwiek umowy, po upływie ważności jednej lub kilku ofert.

Po trzecie strona skarżąca twierdzi, że wynik procedury ustanowionej przez zaproszenie do składania ofert został zakłócony przez przeciek informacji związanych z zamiarem uniemożliwienia skarżącej wykonania jej praw.

Skarżąca przedstawia ponadto szczegółowe argumenty dotyczące poszczególnego z lotów.

W odniesieniu do lot 1, skarżąca podnosi, że pozwana naruszyła zasadę równego traktowania i zasadę dobrej administracji poprzez nieprzestrzeganie kryteriów wyłączenia znajdujących się w art. 93 ust. 1 i art. 94 rozporządzenia finansowego w odniesieniu do jednego z członków konsorcjum, któremu udzielono zamówienie, który nie wykonywał zobowiązań umownych względem strony pozwanej. Ponadto skarżąca podnosi, że oferent, któremu udzielono zamówienie został niezgodnie z prawem upoważniony do korzystania z zasobów od spółek z siedzibą w państwach nie należących do WTO/GPA [porozumienia WTO w sprawie zamówień rządowych], oraz że taka praktyka jest sprzeczna z prawem.

W odniesieniu do lot 2 skarżąca twierdzi, że pozwana nie powinna pozwalać oferentom, którzy podzlecają wykonawstwo podmiotom z państw nie należących do państw WTO/GPA, na uczestniczenie w przetargu. Jeżeli jednak chciałaby tak postąpić, to skarżąca twierdzi, ze powinno to nastąpić w sposób uczciwy, przejrzysty i niedyskryminujący, poprzez wyjaśnienie kryteriów, na podstawie których będzie wykluczała jedne i dopuszczała inne. W związku z tym, zdaniem skarżącej pozwana zastosowała szczególnie dyskryminujące podejście poprzez brak opisania kryteriów wyboru, jakimi posłużyła się przy wyborze oferty. Ponadto podnosi, że pozwana nie przestrzegała kryteriów wyłączenia ustanowionych w art. 93 ust. 1 i art. 94 rozporządzenia finansowego oraz art. 133a i 134 przepisów dotyczących jego wykonania a także art. 45 dyrektywy 2004/18/WE, które przewidują wykluczenie z przetargu przedsiębiorców, którzy zostali skazani lub brali udział w sprzecznym z prawie działaniu, takim jak oszustwo, korupcja, łapówkarstwo i lub uchybili etyce zawodowej. Skarżąca podnosi, że w niniejszej sprawie zwycięski oferent uznał swój udział w ww. czynach i został za nie skazany przed sadami niemieckimi.

Skarżąca podnosi wreszcie, że pozwana popełniała kilka oczywistych błędów w ustaleniach w odniesieniu zarówno do lotów jak i w odniesieniu do jakości oferty kandydata dotyczącej całościowego zarządu projektem, w odniesieniu do zamówienia usług i ich wykonania, jak również propozycji technologicznych kandydata w dziedzinie objętych tymi lotami.

______

(1) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. 2002 L 248, s. 1)

(2) Dyrektywa 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz.U. 2004 L 134, s. 114).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.