Sprawa T-231/14 P: Odwołanie wniesione w dniu 15 kwietnia 2014 r. przez Europejską Agencję Leków od wyroku wydanego w dniu 5 lutego 2014 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-29/13 Drakeford przeciwko EMA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.202.27

Akt nienormatywny
Wersja od: 30 czerwca 2014 r.

Odwołanie wniesione w dniu 15 kwietnia 2014 r. przez Europejską Agencję Leków od wyroku wydanego w dniu 5 lutego 2014 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-29/13 Drakeford przeciwko EMA

(Sprawa T-231/14 P)

(2014/C 202/34)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 30 czerwca 2014 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Europejska Agencja Leków (EMA) (przedstawiciele: T. Jabłoński i N. Rampal Olmedo, pełnomocnicy, wspierani przez adwokatów D. Waelbroecka i A. Durona)

Druga strona postępowania: David Drakeford (Dublin, Irlandia)

Żądania

Wnosząca odwołanie wnosi do Sądu o:

uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej w sprawie F-29/13 w zakresie, w jakim stwierdza on nieważność decyzji EMA o nieprzedłużeniu umowy o pracę z drugą stroną postępowania odwoławczego;
uwzględnienie żądań podnoszonych w pierwszej instancji przez wnoszącą odwołanie, a mianowicie oddalenie skargi jako całkowicie bezzasadnej;
obciążenie drugiej strony powstępowania odwoławczego kosztami niniejszego postępowania oraz kosztami postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi trzy zarzuty.

1.
Zarzut pierwszy dotyczący naruszeń prawa przez Sąd do spraw Służby Publicznej w kontekście wykładni art. 8 ust. 1 Warunków zatrudnienia innych pracowników UE (WZIP), w zakresie, w jakim sąd ten uznał, że należy dokonać takiej wykładni wyrażenia "każde następne przedłużenie umowy", zgodnie z którą oznacza ono wszystkie czynności prowadzące do tego, że członek personelu tymczasowego w rozumieniu art. 2 lit. a) WZIP po ustaniu zatrudnienia na czas określony kontynuuje w tym samym charakterze stosunek pracy ze swoim pracodawcą, nawet jeśli temu przedłużeniu umowy towarzyszy powołanie do wyższej grupy zaszeregowania lub zmiana wykonywanych zadań.
2.
Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa przez Sąd do spraw Służby Publicznej poprzez ustanowienie wyjątku od wykładni art. 8 ust. 1 WZIP.
3.
Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa przez Sąd do spraw Służby Publicznej poprzez skorzystanie z nieograniczonego prawa orzekania przez Sąd.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.