Sprawa T-226/10: Skarga wniesiona w dniu 14 maj 2010 - Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.209.41/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 31 lipca 2010 r.

Skarga wniesiona w dniu 14 maj 2010 - Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej przeciwko Komisji

(Sprawa T-226/10)

(2010/C 209/64)

Język postępowania: Polski

(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2010 r.)

Strony

Strona skarżąca: Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Warszawa, Polska) (przedstawiciele: H. Gruszecka i D. Pawłowska, radcy prawni)

Strona pozwana: Komisja europejska

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 3 marca 2010r. wydanej w sprawie o nr PL/2009/1019: krajowy rynek hurtowy wymiany ruchu IP (IP tranzyt) oraz w sprawie o nr PL/2009/1020: krajowy rynek hurtowy wymiany ruchu IP (IP peering) z siecią Telekomunikacji Polskiej S.A.;

– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżący wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji K(2010) 1234 Komisji Europejskiej z dnia 3 marca 2010r. wydanej na podstawie art. 7 ust. 4 Dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ("dyrektywa ramowa")(1), w której Komisja nakazała Prezesowi UKE wycofanie projektów decyzji dotyczących hurtowego rynku wymiany ruchu IP (IP tranzyt) oraz hurtowego ruchu IP peering z siecią Telekomunikacji Polskiej S.A. notyfikowanych Komisji w dniu 27 listopada 2009 r. i zarejestrowanych pod numerami PL/2009/1019 i PL/2009/1020.

Na poparcie swojej skargi, strona skarżąca formułuje trzy zarzuty.

W ramach pierwszego zarzutu skarżąca podnosi, że Komisja przy wydaniu zaskarżonej decyzji naruszyła istotne wymogi proceduralne, w tym zasadę dobrej administracji, skutecznej współpracy i mechanizmu konsultacji ustanowionego w art. 7 dyrektywy ramowej z uwagi na oparcie przyjętego w zaskarżonej decyzji rozstrzygnięcia na błędnym tłumaczeniu przedłożonych przez stronę skarżącą, w ramach procesu notyfikacji, projektów decyzji, co w konsekwencji spowodowało błędne ustalenia Komisji w zakresie stanu faktycznego obejmującego przedmiot notyfikowanego rozstrzygnięcia. Ponadto skarżąca zarzuca Komisji naruszenie istotnych wymogów proceduralnych poprzez niewystarczające uzasadnienie zaskarżonej decyzji ze względu na brak szczegółowej i obiektywnej analizy motywów, jakie zadecydowały o podjęciu przez Komisję rozstrzygnięcia co do wycofania notyfikowanych projektów decyzji.

Po drugie, skarżąca formułuje zarzut popełnienia przez Komisję oczywistego błędu w ocenie poprzez przyjęcie, że usługi IP Peering oraz IP Tranzyt są zastępowalne. Skarżąca uważa, że usługi IP Peering i IP Tranzyt nie są zastępowalne albowiem różnią się co do zakresu frakcji ruchu IP wymienianego pomiędzy przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi, co do metod naliczania opłat za świadczoną usługę, samej definicji dostawcy usługi (ISP), jak i jakości ich świadczenia.

Po trzecie, zdaniem skarżącej, Komisja naruszyła także przepisy art. 4 ust. 3 TUE oraz art. 102 TFUE w związku z art. 7 ust. 4, art. 8 ust. 2 lit. b) i c), art. 14 ust. 2, art. 15 ust. 3 oraz art. 16, ust. 4 dyrektywy ramowej poprzez uznanie, że rynki hurtowe wymiany ruchu IP w Polsce (IP tranzyt i IP peering) nie są dwoma oddzielnymi rynkami, nie podlegają regulacji ex ante oraz że Telekomunikacja Polska S.A. nie posiada znaczącej

pozycji na obu tych rynkach. Strona skarżąca twierdzi, że zgodnie z wymaganiami zawartymi w Zaleceniu(2) i Wytycznych(3) dokonała analizy rynków pod kątem zasadności regulacji ex ante i bezsprzecznie przeprowadziła test trzech kryteriów. Test ten potwierdził w pełni, że rynki wymiany ruchu IP Peering i IP Tranzyt podlegają regulacji ex ante, gdyż cechują się obecnością wysokich i trwałych barier, ich struktura nie podąża w stronę efektywnej konkurencji w odpowiednim horyzoncie czasowym a samo prawo konkurencji nie jest wystarczające, aby usunąć konkretne nieprawidłowości rynkowe.

______

(1) Dyrektywa 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa), Dz.U. L 108, str. 33, polskie wydanie specjalne: Rozdział 13 Tom 29 s. 349

(2) Zalecenie Komisji z dnia 17 grudnia 2007 r. w sprawie właściwych rynków produktów i usług w sektorze łączności elektronicznej podlegających regulacji ex ante zgodnie z dyrektywą 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 5406), Dz.U. L 344, s. 65

(3) Wytyczne Komisji z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie analizy rynku i oceny znaczącej pozycji rynkowej zgodnie ze wspólnotowymi ramami regulacyjnymi sieci i usług łączności elektronicznej, Dz.U. C 165, s. 6.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.