Sprawa T-223/05: Skarga wniesiona w dniu 18 czerwca 2005 r. przez CAMAR Srl przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.217.45/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 września 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 18 czerwca 2005 r. przez CAMAR Srl przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-223/05)

(2005/C 217/99)

(Język postępowania: włoski)

(Dz.U.UE C z dnia 3 września 2005 r.)

W dniu 18 czerwca 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga spółki CAMAR Srl, z siedzibą we Florencji, reprezentowanej przez Wilmę Viscardini, Simonettę Donę i Mariana Paolina, avvocati, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, o zasądzenie od Komisji naprawienia szkody na warunkach proponowanych przez skarżącą bądź według innych kryteriów, które Sąd ewentualnie uzna za właściwsze również w świetle oczekiwanego wyroku w sprawie T-260/97.

Skarżąca wnosi do Sądu o:

– zasądzenie od Komisji na rzecz skarżącej naprawienia szkody na warunkach proponowanych przez skarżącą bądź według innych kryteriów, które Sąd ewentualnie uzna za właściwsze również w świetle oczekiwanego wyroku w sprawie T-260/97, która to szkoda została wyrządzona skarżącej bezprawnym nieprzyjęciem przez Komisję niezbędnych środków w rozumieniu art. 30 rozporządzenia Rady nr 404/93, co zostało ustalone w wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie T-79/96;

– obciążenie Komisji wszelkimi kosztami postępowania poniesionymi przez spółkę CAMAR.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej skardze skarżąca ponownie domaga się odszkodowania, o zasądzenie którego ubiegała się już w ramach postępowania w sprawie T-79/96 CAMAR przeciwko Komisji⁽¹⁾.

Należy przypomnieć w tym względzie, iż w odniesieniu do tej sprawy Sąd Pierwszej Instancji, stwierdzając bezprawność zachowania pozwanej i uwzględniając tym samym skargę w części dotyczącej ustalenia istnienia bezczynności, uznał żądanie odszkodowania za niedopuszczalne z powodu niemożności dokonania w owym czasie oceny rozmiaru przyszłej szkody.

Powoływane tu zarzuty i główne argumenty są w znacznej części tożsame z zarzutami i argumentami powołanymi w ww. sprawie oraz w sprawie T-457/04 CAMAR przeciwko Komisji⁽²⁾.

______

⁽¹⁾ Wyrok z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawach połączonych T-79/96, T-260/97 i T-117/98 (Rec. str. II-2173).

⁽²⁾ Dz.U. C 31 z 5.2.2005, str. 28.