Sprawa T-218/05: Skarga wniesiona w dniu 7 czerwca 2005 r. przez Bustec Ireland Limited Partnership przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.182.44/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 lipca 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 7 czerwca 2005 r. przez Bustec Ireland Limited Partnership przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

(Sprawa T-218/05)

(2005/C 182/82)

(Język, w którym została sporządzona skarga: hiszpański)

(Dz.U.UE C z dnia 23 lipca 2005 r.)

W dniu 7 czerwca 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Bustec Ireland Limited Partnership, reprezentowanej przez adwokatów Enrique'a Armija Chavarriego i Antonia Castána Péreza-Gómeza przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM).

Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również Mustek, S.L.

Skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

1. stwierdzenie nieważności decyzji drugiej Izby Odwoławczej z dnia 22 marca 2005 r. w sprawie R 1125/2004-2;

2. obciążenie OHIM kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy:	Skarżąca
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy:	Graficzny znak towarowy "BUSTEC" używany dla towarów z klas 9, 35 i 42 - zgłoszenie nr 1644939
Właściciel znaku towarowego lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie:	Mustek S.L.
Znak towarowy lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie:	Hiszpański słowny znak towarowy "MUSTEK" (nr 1550684) dla towarów z klasy 9.
Decyzja Wydziału Sprzeciwów:	Uwzględnienie sprzeciwu
Decyzja Izby Odwoławczej:	Stwierdzenie niedopuszczalności odwołania z powodu braku przedstawienia przez stronę odwołującą się pisemnego stanowiska przedstawiającego podstawy odwołania w terminie 4 miesięcy od zawiadomienia o decyzji, określonym w art. 59 rozporządzenia (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.
Podniesione zarzuty:	Naruszenie prawa do obrony i błędna wykładnia art. 59 rozporządzenia (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.