Sprawa T-217/07: Skarga wniesiona w dniu 26 czerwca 2007 r. - Las Palmeras przeciwko Radzie i Komisji.
Dz.U.UE.C.2007.211.34/2
Akt nienormatywnyPalmeras przeciwko Radzie i Komisji
(Sprawa T-217/07)
(2007/C 211/67)
(Dz.U.UE C z dnia 8 września 2007 r.)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Strona skarżąca: Las Palmeras (Sewilla, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat L. Ortiz Blanco)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej i Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– wydanie wyroku uwzględniającego niniejszą skargę o odszkodowanie, wniesioną na podstawie art. 288 WE, i zasądzającego skarżącej odszkodowanie od Rady i Komisji jako dłużników solidarnych w wysokości ogółem 288.238 EUR;
– obciążenie pozwanych instytucji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca w niniejszym postępowaniu - przedsiębiorstwo hiszpańskie zajmujące się odziarnianiem surowej bawełny - żąda naprawienia szkody, którą poniosła rzekomo wskutek zastosowania rozdziału 10a tytułu IV rozporządzenia (WE) nr 1782/ 2003(1) wprowadzonego przez art. 1 pkt 20 rozporządzenia (WE) nr 864/2004(2). W rozdziale 10a tytułu IV rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 zawarte są wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanowione określone systemy wsparcia dla rolników.
W tym względzie zwraca się uwagę na to, że nieważność spornych przepisów została stwierdzona w wyroku Trybunału z dnia 7 września 2006 r. w sprawie C-310/04 Królestwo Hiszpanii przeciwko Komisji z powodu naruszenia zasady proporcjonalności. Wyrokiem tym jednak skutki stwierdzenia nieważności zostały zawieszone do czasu przyjęcia nowego rozporządzenia, wobec czego wspomniane przepisy nadal obowiązywały w roku gospodarczym 2006/2007.
Na podstawie ekspertyz zamówionych w firmie doradztwa gospodarczego w skardze przedstawione są szkody, które miał ponieść ten sektor gospodarki, ponieważ w wyniku zastosowania przepisów, których nieważność stwierdzono, w odnośnym roku gospodarczym nastąpił silny regres ilości wyprodukowanej surowej bawełny, a w konsekwencji ilości bawełny odziarnionej przez przemysł. System wsparcia przewidziany w spornej regulacji oznacza w rzeczywistości, że znaczna część płatności (około 65 %) zostaje całkowicie oderwana od uprawy bawełny, wobec czego rolnik nadal ją otrzymuje, nawet jeżeli używa swoich gruntów do uprawy innych roślin. W ten sposób szacowana rentowność przy wykorzystaniu hektara powierzchni na uprawę bawełny staje się mniejsza niż szacowana rentowność przy wykorzystaniu do innych upraw. Sytuacja ta doprowadziła też do spadku przychodów uzyskanych przez przemysł odziarniania bawełny.
Skarżąca podnosi, że w niniejszym przypadku występują przesłanki wymagane zgodnie z orzecznictwem do powstania odpowiedzialności pozaumowanej Wspólnoty.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001 (Dz.U. L 270, str. 1).
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 864/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz dostosowujące je w następstwie przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Litwy, Łotwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji do Unii Europejskiej (Dz.U. L 161, str. 48).