Sprawa T-212/20: Skarga wniesiona w dniu 17 kwietnia 2020 r. - Gaz-System / ACER.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.191.39

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 czerwca 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 17 kwietnia 2020 r. - Gaz-System / ACER
(Sprawa T-212/20)

Język postępowania: angielski

(2020/C 191/53)

(Dz.U.UE C z dnia 8 czerwca 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Operator Gazociągów Przesyłowych Gaz-System S.A. (Warszawa, Polska) (przedstawiciele: adwokaci E. Buczkowska, M. Trepka)

Strona pozwana: Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Izby Odwoławczej ACER nr A-006-2019 z dnia 7 lutego 2020 r.;
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1.
W ramach zarzutu pierwszego strona skarżąca podnosi, że Izba Odwoławcza ACER popełniła oczywisty błąd w zakresie wykładni art. 28 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/942 1 , polegający na nieprzeprowadzeniu szczegółowego badania i pełnej kontroli decyzji ACER nr 10/2019. To nieuzasadnione samoograniczenie, którego według skarżącej dokonała Izba Odwoławcza ACER miało bezpośredni wpływ na treść rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji.
2.
W ramach zarzutu drugiego strona skarżąca twierdzi, że błędnie przyjęto, iż ACER nie naruszyła zasady przejrzystości przewidzianej w art. 15 TFUE, art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 37 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/459 2  i art. 6 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/942, mimo że ACER (i) arbitralnie zmieniła wymogi dotyczące kryteriów w zakresie technicznych wymogów jakości, jakie muszą spełniać składane ofert oraz (ii) postanowiła od początku powtórzyć postępowanie prowadzące do wyboru platformy, bez żadnego uzasadnienia zmiany swej decyzji w tym zakresie.
3.
W ramach zarzutu drugiego strona skarżąca twierdzi, że błędnie przyjęto, iż ACER nie naruszyła zasady równego traktowania poprzez określenie w sposób arbitralny wymogów dla analizy przypadku w ramach zadań B(i) i B(ii), co doprowadziło do uprzywilejowania platform, które w chwili składania ofert nie spełniały podstawowych wymogów.
4.
W ramach zarzutu drugiego strona skarżąca twierdzi, że błędnie przyjęto, iż ACER nie naruszyła zasady przejrzystości przewidzianej w art. 15 TFUE, art. 41 ust. 1 i art. 41 ust. 2 lit.) karty praw podstawowych poprzez swe arbitralne działanie i brak przedstawienia wyjaśnienia co do wymogów analizy przypadku, co wywarło wpływ na przygotowywanie ofert przez platformy rezerwacyjnej zdolności, zanim oferty te zostały złożone.
5.
W ramach zarzutu piątego strona skarżąca twierdzi, że błędnie przyjęto, iż decyzja ACER nr 10/2019 jest należycie uzasadniona, a tym samym nie narusza w oczywisty sposób art. 296 TFUE, ani art. 41 ust. 2 lit. c) i art. 47 karty praw podstawowych, pomimo że przedstawione w tej decyzji uzasadnienie nie pozwala na odtworzenie rozumowania ACER, które doprowadziło do wyboru platformy RPB, oraz znacząco ogranicza możliwość zaskarżenia tej decyzji przez skarżącą.
1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/942 z dnia 5 czerwca 2019 r. ustanawiające Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (Dz.U. 2019, L 158, s. 22-53).
2 Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/459 z dnia 16 marca 2017 r. ustanawiające kodeks sieci dotyczący mechanizmów alokacji zdolności w systemach przesyłowych gazu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 984/2013 (Dz.U. L 72, 17.3.2017, s. 1-28).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.