Sprawa T-21/06: Skarga wniesiona w dniu 21 stycznia 2006 r. - Republika Federalna Niemiec przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.86.32/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 kwietnia 2006 r.

Skarga wniesiona w dniu 21 stycznia 2006 r. - Republika Federalna Niemiec przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-21/06)

(2006/C 86/65)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 8 kwietnia 2006 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Federalna Niemiec [Przedstawiciele: M. Lumma, C. Schulze-Bahr, wspierani przez adwokata G. Quardt]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2005) 3903 z dnia 9 listopada 2005 r. dotyczącej pomocy państwa, której Republika Federalna Niemiec udzieliła na wdrożenie naziemnej telewizji cyfrowej (DVB-T) w regionie Berlin- Brandenburg,

– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca kwestionuje decyzję Komisji C(2005) 3903 wersja ostateczna z dnia 9 listopada 2005 r. dotyczącą pomocy państwa, której Republika Federalna Niemiec udzieliła na wdrożenie naziemnej telewizji cyfrowej (DVB-T) w regionie Berlin-Brandenburg. Komisja uznała w zaskarżonej decyzji, że pomoc przyznana przez Republikę Federalną Niemiec na rzecz prywatnych nadawców uczestniczących w DVB-T jest niezgodna ze wspólnym rynkiem i nałożyła na Republikę Federalną Niemiec obowiązek odzyskania bezprawnie udzielonej pomocy od jej beneficjentów.

Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi w szczególności, że przyznane subwencje są zgodne ze wspólnym rynkiem i zarzuca Komisji przekroczenie uprawnień dyskrecjonalnych oraz popełnienie błędów w ocenie przy zastosowaniu art. 87 ust. 3 WE. Uważa ona, że pozwana - zamiast dokonać oceny na podstawie art. 87 ust. 3 lit. c) WE - wypróbowała nowy schemat oceny nieprawidłowości występujących na rynku, który nie nadaje się do stwierdzenia zgodności lub ewentualnej niezgodności subwencji ze wspólnym rynkiem. Ponadto skarżąca zarzuca Komisji, że w niewystarczający sposób zbadała ona zgodność przyznanej subwencji na podstawie art. 87 ust. 3 lit. b) WE.

Skarżąca popiera swoją skargę argumentem, że Komisja naruszyła ogólne zasady prawa. Zarzuca ona Komisji naruszenie zasady dobrej administracji oraz zasady, która zapewnia prawo do bycia wysłuchanym.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.