Sprawa T-208/09: Skarga wniesiona w dniu 26 maja 2009 r. - Mars przeciwko OHIM - Marc (MARC Marlon Abela Restaurant Corporation).
Dz.U.UE.C.2009.167.22/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-208/09)
(2009/C 167/43)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 18 lipca 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Mars, Inc. (McLean, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: A. Bryson, barrister, i V. Marsland, solicitor)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Marc Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo)
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 5 marca 2009 r. w sprawie R 1827/2007-2; i
– obciążenie OHIM kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Marc Ltd
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: graficzny znak towarowy "MARC Marlon Abela Restaurant Corporation" dla towarów i usług z klas 29, 30, 31, 32, 33, 35 i 43
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: strona skarżąca
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: słowne i graficzne wspólnotowe znaki towarowe "MARS" dla towarów i usług z klas 9, 29, 30, 32 i 35
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: częściowe uwzględnienie sprzeciwu
Decyzja Izby Odwoławczej: uchylenie decyzji Wydziału Sprzeciwów i oddalenie sprzeciwu w całości
Podniesione zarzuty: naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 40/94 (obecnie art. 8 ust. 1 lit. b rozporządzenia Rady nr 207/2009) ze względu na to, że Izba Odwoławcza (i) błędnie założyła (lub stwierdziła) bez żadnej podstawy dowodowej, iż rozpatrywane znaki towarowe mają jasne i określone znacznie dla odbiorców w krajach bałtyckich, tak że odbiorcy ci są w stanie od razu je zrozumieć, co błędnie doprowadziło Izbę do wniosku, że istnieje różnica koncepcyjna pomiędzy znakami towarowymi, która przeważa nad wizualnymi i fonetycznymi podobieństwami i uzasadnia uznanie, iż rozpatrywane znaki towarowe nie są podobne; i (ii) w ogóle lub w odpowiedni sposób nie wzięła pod uwagę okoliczności sprzedaży rozpatrywanych towarów i usług oraz wpływu tych okoliczności na a) ocenę wizualnych i fonetycznych podobieństw pomiędzy tymi znakami towarowymi; i b) stosunkową wagę, jaką należy przywiązać podczas całościowej oceny podobieństwa lub prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd do różnych elementów (wizualnych, fonetycznych, koncepcyjnych), według których ma nastąpić ocena podobieństwa. Naruszenie art. 8 ust. 5 rozporządzenia Rady nr 40/94 (obecnie art. 8 ust. 5 rozporządzenia Rady nr 207/2009) ze względu na błędne oddalenie przez Izbę Odwoławczą opartego na tej podstawie sprzeciwu z uzasadnieniem, że skarżąca nie wykazała spełnienia wszystkich kumulatywnych przesłanek niezbędnych do zastosowania tego przepisu. Naruszenie art. 8 ust. 4 rozporządzenia Rady nr 40/94 (obecnie art. 8 ust. 4 rozporządzenia Rady nr 207/2009) ze względu na błędne przyjęcie przez Izbę Odwoławczą, że prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd należy oceniać według tych samych zasad dla celów art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 4 rozporządzenia Rady nr 40/94.