Sprawa T-207/07: Skarga wniesiona w dniu 7 czerwca 2007 r. - Eurallumina przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2007.183.36/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-207/07)
(2007/C 183/71)
(Dz.U.UE C z dnia 4 sierpnia 2007 r.)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Eurallumina SpA (Portoscuso, Włochy) (Przedstawiciele: L. Martin Alegi, R. Denton i E. Cormack, Solicitors)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– albo:
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości lub
– stwierdzenie, że niniejsze zwolnienie zatwierdzone przez decyzję Rady 2001/224/EWG obowiązuje do dnia 31 grudnia 2006 r., a kwoty przekazane przez państwo włoskie nie powinny być uważane za pomoc przyznaną bezprawnie lub przynajmniej nie powinny podlegać zwrotowi lub
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości oraz stwierdzenie, że niniejsze zwolnienie zatwierdzone przez decyzję Rady 2001/224/EWG obowiązuje do dnia 31 grudnia 2006 r., a kwoty przekazane przez państwo włoskie nie powinny być uważane za pomoc przyznaną bezprawnie lub przynajmniej nie powinny podlegać zwrotowi lub
– nakazanie zwrotu pomocy w maksymalnej wysokości 3 EUR za tonę.
– albo:
– stwierdzenie nieważności art. 1, 4, 5 i 6 zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim dotyczą one Eurallumina lub
– stwierdzenie, że niniejsze zwolnienie zatwierdzone przez decyzję Rady 2001/224/EWG obowiązuje do dnia 31 grudnia 2006 r., a kwoty przekazane przez państwo włoskie nie powinny być uważane za pomoc przyznaną bezprawnie lub przynajmniej nie powinny podlegać zwrotowi lub
– stwierdzenie nieważności art. 1, 4, 5 i 6 zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim dotyczą one Eurallumina oraz stwierdzenie, że niniejsze zwolnienie zatwierdzone przez decyzję Rady 2001/224/EWG obowiązuje do dnia 31 grudnia 2006 r., a kwoty przekazane przez państwo włoskie nie powinny być uważane za pomoc przyznaną bezprawnie lub przynajmniej nie powinny podlegać zwrotowi lub
– nakazanie zwrotu pomocy w maksymalnej wysokości 3 EUR za tonę.
– ewentualnie, zmianę art. 5 i 6 zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim dotyczą one Eurallumina, tak by zgodnie z niniejszym zwolnieniem do dnia 31 grudnia 2006 r. kwoty przekazane przez państwo włoskie nie podlegały zwrotowi oraz
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C (2007) 286 wersja ostateczna z dnia 7 lutego 2007 r., w której Komisja stwierdziła, że przyznane przez Francję, Irlandię i Włochy zwolnienia od podatku akcyzowego od ciężkiego oleju opałowego wykorzystywanego przy produkcji korundu, stanowiły od dnia 1 stycznia 2004 r. pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE oraz że część tej pomocy była niezgodna ze wspólnym rynkiem.
Na poparcie swej skargi skarżąca podnosi, że kontynuacja zwolnienia od podatku akcyzowego od olejów mineralnych wykorzystywanych jako paliwo przy wydobywaniu korundu w Sardynii również po wejściu w życie dyrektywy Rady 2003/96/WE(1) w dniu 1 stycznia 2004 r. nie stanowi pomocy państwa, ponieważ art. 18 ust. 1 tej dyrektywy i załącznik II do niej wyraźnie stanowią, że to zwolnienie, zatwierdzone w drodze decyzji Rady 2001/224/WE(2), obowiązuje do dnia 31 grudnia 2006 r. Zdaniem skarżącej, dyrektywa 2003/96/WE w ten sposób wyraźnie potwierdza szczególne zwolnienie od podatku akcyzowego przyznane skarżącej do 31 grudnia 2006 r.
Ponadto skarżąca stwierdza, że chociaż zwolnienie zatwierdzone w drodze decyzji Rady 2001/224/WE wydaje się środkiem o charakterze selektywnym, jest on uzasadniony "całościowym charakterem i logiką" reguł wspólnotowych oraz włoskiego systemu podatkowego, a więc nie stanowi pomocy państwa.
Oprócz tego skarżąca zaznacza, że nawet gdyby zwolnienie zatwierdzone w drodze decyzji Rady 2001/224/WE należało uznać za pomoc państwa, kwalifikuje się ono do zwolnienia z zakazu wynikającego z art. 87 ust. 1 WE na podstawie zasad pomocy na ochronę środowiska naturalnego(3).
Wreszcie skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła zasadę uzasadnionych oczekiwań, pewności prawa, domniemania ważności, lex specialis, effet utile oraz zasadę dobrej administracji, stwierdzając, że zastosowanie zwolnienia od podatku akcyzowego na oleje mineralne wykorzystywane przy wydobywaniu korundu między innymi w Sardynii stanowiło pomoc państwa podlegającą zwrotowi od dnia 1 stycznia 2004 r., ponieważ skarżąca mogła się spodziewać, że zwolnienie zatwierdzone przez decyzję Rady 2001/224/WE do 31 grudnia 2006 r. było prawnie wiążącym aktem wspólnotowym i że jakiekolwiek działanie podjęte przez władze włoskie i skarżącą w celu wprowadzenia w życie tej decyzji oraz poleganie na niej nie będą prowadziły do skutków niezgodnych z prawem.
______
(1) Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. 2003, L 283, str. 51).
(2) Decyzja Rady 2001/224/WE z dnia 12 marca 2001 r. dotycząca obniżonych stawek podatku akcyzowego oraz zwolnienia od tego podatku niektórych olejów mineralnych używanych do celów szczególnych (Dz.U. 2001, L 84, str. 23).
(3) Wspólnotowe wytyczne dotyczące pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska naturalnego (Dz.U. 2001, C 37, str. 3), w szczególności pkt 51 ust. 1 lit. a) i b).