Sprawa T-20/07 P: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 14 listopada 2006 r. w sprawie F-100/05 Chatziioannidou przeciwko Komisji, wniesione w dniu 26 stycznia 2007 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.69.22

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 marca 2007 r.

Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 14 listopada 2006 r. w sprawie F-100/05 Chatziioannidou przeciwko Komisji, wniesione w dniu 26 stycznia 2007 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-20/07 P)

(2007/C 69/50)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 24 marca 2007 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: K. Hermann i D. Martin, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Eleni Chatziioannidou (Auderghem, Belgia)

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 14 listopada 2006 r. w sprawie F-100/05;

– oddalenie skargi E. Chatziioannidou;

– orzeczenie, iż każda ze stron ponosi własne koszty powstałe w postępowaniu przed Sądem do spraw Służby Publicznej.

Zarzuty i główne argumenty

Wyrokiem z dnia 14 listopada 2006 r., o którego uchylenie wnosi Komisja w niniejszym postępowaniu, Sąd do spraw Służby Publicznej uchylił decyzje Komisji z dnia 30 listopada 2004 r. i z dnia 20 lutego 2005 r. w sprawie obliczenia lat służby uprawniających E. Chatziioannidou do emerytury, wynikających z przeniesienia do systemu wspólnotowego praw do emerytury nabytych przez nią w Grecji.

W uzasadnieniu żądania uchylenia tego wyroku Komisja podnosi tylko jeden zarzut dotyczący naruszenia rozporządzeń nr 1103/97⁽¹⁾ i nr 974/98⁽²⁾ oraz ogólnych przepisów wykonawczych do art. 11 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego⁽³⁾. Komisja twierdzi, że podstawą, na której w całości oparte zostało rozumowanie Sądu do spraw Służby Publicznej jest błędna wykładnia zakresu zastosowania rozporządzenia nr 1103/97. Komisja podnosi, że wbrew stanowisku Sądu do spraw Służby Publicznej przedmiotowe rozporządzenie ma na celu utrzymanie w mocy zobowiązań umownych zawartych przez podmioty prywatne, ale nie podmiotu publiczne. Ponadto Komisja twierdzi, że w każdym bądź razie spostrzeżenie to jest pozbawione znaczenia w niniejszej sprawie, ponieważ w dniu wejścia w życie euro Komisja nie była stroną żadnej umowy, której drugą stroną byłaby E. Chatziioannidou, a zatem zasada kontynuacji zobowiązań, określona w art. 3 rozporządzenia nr 1103/97, nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie. Tymczasem zdaniem Komisji zastosowanie powinno znaleźć rozporządzenie nr 974/98, w szczególności jego art. 14 i ogólne przepisy wykonawcze powinny być interpretowane w jego świetle. W konsekwencji w przypadku przeniesienia praw do emerytury nabytych w Grecji, czyli w państwie, które przyjęło euro, po dacie jego wprowadzenia, art. 4 ust. 4 ogólnych przepisów wykonawczych regulujący metody przeliczania kwot przekazanych w walutach innych niż euro na euro, nie znajduje zastosowania. Komisja podnosi również, że wbrew stanowisku Sądu do spraw Służby Publicznej, w związku z podziałem kompetencji w sprawie stosowania art. 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego pomiędzy Komisję i władze krajowe, E. Chatziioannidou nie może kwestionować metody przeliczenia kwoty aktuarailnego ekwiwalentu przekazanej Komisji przez władze greckie, ponieważ władze greckie były jedynie właściwe w sprawie wyboru właściwej metody przeliczenia, jako że przekazały na konto Komisji kwotę wyrażoną już w euro.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U. L 162, str. 1).

⁽²⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 974/98 z dnia 3 maja 1998 r. w sprawie wprowadzenia euro (Dz.U. L 139, str. 1).

⁽³⁾ Ogólne przepisy wykonawcze do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego zmienionego rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 723/2004 z dnia 22 marca 2004 r. (Dz.U. L 124, str. 1).