Sprawa T-2/13: Skarga wniesiona w dniu 7 stycznia 2013 r. - CFE-CGC France Télécom-Orange przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.79.21/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 marca 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 7 stycznia 2013 r. - CFE-CGC France TélécomOrange przeciwko Komisji

(Sprawa T-2/13)

(2013/C 79/38)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 16 marca 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: CFE-CGC France TélécomOrange (Paryż, Francja) (przedstawiciele: adwokaci A.L. Lefort des Ylouses i A.S. Gay,)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– uznanie skargi Związku za dopuszczalną;

– stwierdzenie nieważności decyzji;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2011) 9403 wersja ostateczna z dnia 20 grudnia 2011 r., uznającej za zgodną ze wspólnym rynkiem, pod pewnymi warunkami, pomoc udzieloną przez Republikę Francuską na rzecz France Télécom, dotyczącą zmiany sposobu finansowania emerytur urzędników państwowych zatrudnionych we France Télécom [pomoc państwa nr C 25/2008 (ex NN 23/2008)]⁽¹⁾.

Na poparcie skargi skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1) Zarzut pierwszy, podniesiony tytułem głównym, dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE, ze względu na to, że zaskarżona decyzja uznaje za pomoc państwa zmianę sposobu finansowania emerytur urzędników państwowych zatrudnionych przez France Télécom wprowadzona ustawą nr 96-660 z dnia 26 lipca 1996 r. Strona skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła art. 107 ust. 1 TFUE:

– poprzez stwierdzenie, że ustawa z 1996 r. mogła być uznana za korzyść ekonomiczną;

– poprzez stwierdzenie wybiórczego charakteru zmiany, pomimo że brak zewnętrznej podstawy porównania wykluczał wszelką wybiórczość;

– poprzez stwierdzenie, że ustawa z 1996 r. może powodować zakłócenia konkurencji w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, pomimo że uiszczenie przez France Télécom nadzwyczajnej opłaty skutecznie zneutralizowało niekorzystne skutki, które dla France Télécom powodowała ustawa z 1990 r.

2) Zarzut drugi dotyczący, tytułem ewentualnym, naruszeń prawa i błędów w ocenie przy uzależnieniu zgodności ustawy z 1996 r. ze wspólnym rynkiem od warunków przewidzianych w art. 2 zaskarżonej decyzji.

3) Zarzut trzeci dotyczący naruszenia szeregu podstawowych zasad prawa Unii Europejskiej, mianowicie zasady równości broni, prawa podmiotów zainteresowanych do bycia wysłuchanymi, zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań i prawa do zachowania rozsądnego terminu.

4) Zarzut czwarty dotyczący nadużycia władzy, ze względu na to, ze zaskarżona decyzja nie zmierz do odzyskania pomocy państwa niezgodnej ze wspólnym rynkiem, lecz do nałożenia na przyszłość na France Télécom dodatkowych obciążeń, które zdaniem strony skarżącej spowodują zahamowanie jej rozwoju na rynkach telekomunikacyjnych.

______

⁽¹⁾ Dz.U. 2012, L 279, s. 1.