Sprawa T-198/01 R III: Technische Glaswerke Ilmenau GmbH v. Komisja Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.239.22/3

Akt nienormatywny
Wersja od: 25 września 2004 r.

POSTANOWIENIE PREZESA SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI
z dnia 12 maja 2004 r.
w sprawie T-198/01 R [III], Technische Glaswerke Ilmenau GmbH przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Postępowanie w przedmiocie zarządzenia środka tymczasowego - Pomoc państwa - Obowiązek odzyskania - Fumus boni juris - Okoliczności niecierpiące zwłoki - Wyważenie interesów - Okoliczności wyjątkowe)

(2004/C 239/48)

(Język postępowania: niemiecki)

(Dz.U.UE C z dnia 25 września 2004 r.)

W sprawie T-198/01 R [III], Technische Glaswerke Ilmenau GmbH, z siedzibą w Ilmenau (Niemcy), reprezentowana pierwotnie przez G. Schohe'a i C. Arnolda, a następnie przez C. Arhold i N. Wimmer adwokatów, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: V. Di Bucci i V. Kreuschitz), popierana przez Schott Glas z siedzibą w Moguncji (Niemcy), reprezentowaną przez U. Soltész adwokata, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, której przedmiotem był wniosek o przedłużenie zawieszenia wykonania art. 2 decyzji Komisji 2002/185/WE z dnia 12 czerwca 2001 r. w sprawie pomocy państwa przyznanej przez Niemcy na rzecz Technische Glaswerke Ilmenau GmbH (Dz.U. L 62 z 2002 r., str. 30), które zostało zarządzone w niniejszej sprawie postanowieniami prezesa Sądu Pierwszej Instancji z dnia 4 kwietnia 2002 r. oraz z dnia 1 sierpnia 2003 r., prezes Sądu Pierwszej Instancji wydał dnia 12 maja 2004 r. postanowienie, którego rozstrzygnięcie brzmi następująco:

1) Wykonanie art. 2 decyzji Komisji 2002/185/WE z dnia 12 czerwca 2001 r. w sprawie pomocy państwa przyznanej przez Niemcy na rzecz Technische Glaswerke Ilmenau GmbH zostaje zawieszone do czasu ogłoszenia wyroku w sprawie głównej.

2) Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów, w tym kosztów interwenienta, pozostawia się do rozstrzygnięcia w wyroku w sprawie głównej.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.