Sprawa T-197/17: Skarga wniesiona w dniu 28 marca 2017 r. - Abel i in./Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.151.46

Akt nieoceniany

Wersja od: 15 maja 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 28 marca 2017 r. - Abel i in./Komisja ¹

(Sprawa T-197/17)

Język postępowania: francuski

(2017/C 151/59)

(Dz.U.UE C z dnia 15 maja 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Marc Abel (Montreuil, Francja) i 1 428 innych skarżących (przedstawiciel: J. Assous, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieprawidłowości zachowania Komisji Europejskiej;

- stwierdzenie szkody poniesionej przez skarżących w wyniku przyjęcia rozporządzenia Komisji (UE) 2016/646 z dnia 20 kwietnia 2016 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 692/2008 w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 6);

- zasądzenie od Komisji Europejskiej zapłaty kwoty 1 000 EUR tytułem zadośćuczynienia za doznaną przez skarżących krzywdę w wyniku przyjęcia rozporządzenia (UE) 2016/646 i zasądzenie zadośćuczynienia w symbolicznej wysokości 1 EUR;

- wydanie wobec Komisji Europejskiej nakazu zobowiązującego ją do natychmiastowego doprowadzenia "ostatecznego współczynnika zgodności" ustanowionego rozporządzeniem (UE) 2016/646 do wartości 1 i do zrezygnowania z "tymczasowego współczynnika zgodności" ustalonego na wartość 2,1;

- obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty:

1. Strona pozwana dopuściła się uchybień przy przyjmowaniu omawianego rozporządzenia w ramach wykonywania kompetencji przekazanej jej przez Parlament Europejski i przez Radę rozporządzeniem (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (Dz.U. 2007, L 171, s. 1) zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji. Konkretnie chodzi o:

- naruszenie norm zarówno pierwotnego, jak i wtórnego prawa Unii w dziedzinie środowiska;

- naruszenie uzupełniających norm prawa wspólnotowego, takich jak ogólne zasady nieobniżania poziomu ochrony, ostrożności, prewencji, działania u źródła i zasady "zanieczyszczający płaci";

- obejście zasad proceduralnych ze względu na to, że Komisja nie mogła zastosować procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą w celu zmiany istotnego elementu rozporządzenia (WE) nr 715/2007;

- naruszenie istotnych wymogów proceduralnych ze względu na to, że w omawianym rozporządzeniu nie skorzystano z gwarancji demokratycznych oferowanych przez zastosowanie zwykłej procedury ustawodawczej współdecydowania Parlamentu Europejskiego i Rady

2. Zaistnienie rzeczywistej i pewnej szkody oraz związek przyczynowy między zachowaniem Komisji a podnoszoną szkodą.

¹ Ogłoszenie zmienione przez sprostowanie z dnia 3 lipca 2017 r. (Dz.U.UE.C.2017.213.39).