Sprawa T-188/12: Skarga wniesiona w dniu 30 kwietnia 2012 r. - Breyer przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.194.24

Akt nienormatywny
Wersja od: 30 czerwca 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 30 kwietnia 2012 r. - Breyer przeciwko Komisji

(Sprawa T-188/12)

(2012/C 194/41)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 30 czerwca 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Patrick Breyer (Wald-Michelbach, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat M. Starostik)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 16 marca 2012 r. dotyczącej pisma o nr Ares(2012)313186;
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 3 kwietnia 2012 r. dotyczącej pisma o nr Ares(2012)399467, w

zakresie w jakim odmówiono dostępu do pism procesowych Austrii w sprawie C-189/09;

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi w odniesieniu do decyzji Komisji z dnia 16 marca 2012 r. następujące zarzuty:

1)
Zarzut pierwszy: Błędne zastosowanie art. 4 ust. 2 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001(1) (ochrona porad prawnych)
zdaniem skarżącego, publikacja opinii prawnej Ares(2010)828204 Służby Prawnej Komisji, która odnosi się do kwestii czy dyrektywa 2006/24/WE(2) może zostać zmieniona w taki sposób, że państwa członkowskie Unii Europejskiej uzyskałyby możliwość zatrzymywania danych dotyczących połączeń telekomunikacyjnych wszystkich obywateli, pomimo braku podejrzeń lub powodów w przypadkach hipotetycznej potrzeby nie będzie miała negatywnego wpływu na ochronę porad prawnych.
w każdym razie pierwszeństwo ma interes publiczny w podaniu wspomnianej opinii do wiadomości.
2)
Zarzut drugi: Błędne zastosowanie art. 4 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1049/2001 (ochrona procesu podejmowania decyzji)
według skarżącego, publikacja wspomnianej opinii prawnej Służby Prawnej Komisji nie będzie miała negatywnego wpływu na ochronę procesu podejmowania decyzji przez Komisję.
w każdym razie pierwszeństwo ma interes publiczny w podaniu wspomnianej opinii do wiadomości.

Na poparcie skargi skarżący podnosi w odniesieniu do decyzji Komisji z dnia 3 kwietnia 2012 r. błędne zastosowanie art. 2 ust. 3 rozporządzenia nr 1049/2001. W tym względzie skarżący twierdzi, iż pisma procesowe państwa członkowskiego (w niniejszym przypadku Austrii) przedstawione Trybunałowi Sprawiedliwości (w niniejszym przypadku w sprawie C-189/09), których kopie zostały przekazane Komisji będącej stroną procesową w tejże sprawie, wbrew stanowisku zajętemu przez Komisję, są objęte zakresem zastosowania rozporządzenia nr 1049/2001.

______

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145, s. 43).

(2) Dyrektywa 2006/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie zatrzymywania generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniem ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej lub udostępnianiem publicznych sieci łączności oraz zmieniająca dyrektywę 2002/58/WE (Dz.U. L 105, s. 54).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.