Sprawa T-185/18: Skarga wniesiona w dniu 14 marca 2018 r. - Lucchini / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.161.70/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 maja 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 14 marca 2018 r. - Lucchini / Komisja

(Sprawa T-185/18)

Język postępowania: włoski

(2018/C 161/88)

(Dz.U.UE C z dnia 7 maja 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Lucchini SpA (Livorno, Włochy) (przedstawiciel: adwokat G. Belotti)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- po przyjęciu do wiadomości naruszeń stwierdzonych w wyrokach Trybunału Sprawiedliwości, które to naruszenia doprowadziły do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2009) 7492 wersja ostateczna z dnia 30 września 2009 r. dotyczącej naruszenia art. 65 EWWiS (COMP/37.956 - Pręty zbrojeniowe do betonu - ponowne przyjęcie), stwierdzenie nieważności odmownej decyzji Komisji zawartej w piśmie z dnia 17 stycznia 2018 r. oraz jednocześnie nakazanie Komisji zwrotu na rzecz strony skarżącej bezprawnie wymierzonej i zapłaconej grzywny, wraz z narosłymi odsetkami;

- stwierdzenie nieważności odmownej decyzji Komisji zawartej w piśmie z dnia 9 marca 2018 r. i nakazanie Komisji, by dopuściła stronę skarżącą do udziału w postępowaniu COMP/37.956, które zostało na nowo podjęte przez Komisję w celu zastosowania się do wyroków;

- ewentualnie, zasądzenie na rzecz strony skarżącej tytułem odszkodowania kwoty co najmniej 10 mln EUR lub innej kwoty, która zostanie ustalona w toku postępowania lub uznana przez Sąd za odpowiednią, aby należycie ukarać stwierdzone naruszenie art. 41 karty.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca przypomina, że Trybunał Sprawiedliwości stwierdził nieważność decyzji Komisji C(2009) 7492 wersja ostateczna z dnia 30 września 2009 r. dotyczącej naruszenia art. 65 EWWiS (COMP/37.956 - Pręty zbrojeniowe do betonu) ¹  i wyjaśnia, że mimo tego stwierdzenia nieważności strona pozwana odmówiła dokonania na jej rzecz zwrotu zapłaconej grzywny i umożliwienia jej wzięcia udziału w postępowaniu administracyjnym, które zostało tymczasem na nowo otwarte.

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 10-14 rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszącego się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 traktatu WE (Tekst mający znaczenie dla EOG) ² , w szczególności prawa strony skarżącej do postępowania respektującego normy prawa, a przede wszystkim jej prawo do obrony.

- W tym względzie strona skarżąca twierdzi, że udział państw członkowskich w przesłuchaniach nie jest zwykłą formalnością, ponieważ organy ochrony konkurencji wchodzą w skład komitetu, z którym Komisja musi się skonsultować przed wydaniem jakiejkolwiek decyzji. Owe organy muszą zawsze brać udział w przesłuchaniach plenarnych, stanowiących kluczowy etap postępowania, w którego trakcie obrońcy koncentrują swoje wysiłki na obronie przedsiębiorstw w debacie kontradyktoryjnej przed zarzutami stawianymi im przez Komisję.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawa do dobrej administracji.

¹ Wyroki z dnia 21 września 2017 r., Feralpi/Komisja (C-85/15 P, EU:C:2017:709), Ferriera Valsabbia/Komisja i Alfa Acciai/Komisja (C-86/15 P i C-87/15 P, EU:C:2017:717), Ferriere Nord/Komisja (C-88/15, EU:C:2017:716) i Riva Fire/Komisja (C-89/15 P, EU: C:2017:713).

² Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18.