Sprawa T-178/18: Skarga wniesiona w dniu 8 marca 2018 r. - Région de Bruxelles-Capitale / Komisja Europejska.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.190.32

Akt nienormatywny

Wersja od: 4 czerwca 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 8 marca 2018 r. - Région de Bruxelles-Capitale / Komisja Europejska

(Sprawa T-178/18)

Język postępowania: francuski

(2018/C 190/55)

(Dz.U.UE C z dnia 4 czerwca 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Région de Bruxelles-Capitale (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci A. Bailleux i B. Magarinos Rey)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie niniejszej skargi za dopuszczalną i zasadną;

- stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia [wykonawczego Komisji (UE) 2017/2324 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie odnowienia zatwierdzenia substancji czynnej glifosat, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz w sprawie zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (Dz.U 2017 L 333, s. 10)], z zachowaniem jego skutków do czasu jego zastąpienia w rozsądnym terminie, najpóźniej do dnia 16 grudnia 2021 r.;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia zasad wysokiego poziomy ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska. Zarzut ten składa się z dwóch części.

- Część pierwsza zarzutu dotyczy naruszenia obowiązku zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia i środowiska na etapie naukowej oceny ryzyka, ponieważ zaskarżone rozporządzenie jest oparte na naukowej ocenie ryzyka dla zdrowia i środowiska, które nie spełnia wymogów wynikających z zasady ostrożności. Zdaniem strony skarżącej braki występują na poziomie identyfikacji, selekcji i ważenia, sposobu traktowania i interpretacji dostępnych danych naukowych i badań.

- Część druga zarzutu dotyczy naruszenia obowiązku zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia i środowiska na etapie politycznej oceny zarządzania ryzykiem, ponieważ zaskarżone rozporządzenie nie zawiera politycznej oceny ryzyka i zarządzania ryzykiem zgodnych z zasadą ostrożności. Strona skarżąca uważa, po pierwsze, że odnowienie zatwierdzenia nastąpiło w sytuacji istotnych braków i wątpliwości w zakresie oceny ryzyka, a po drugie, że temu odnowieniu nie towarzyszą właściwe środki łagodzące lub ograniczające ryzyko w szerokim znaczeniu.

2. Zarzut drugi dotyczy naruszenia obowiązku uzasadnienia i zasady dobrej administracji, ponieważ zdaniem strony skarżącej zaskarżone rozporządzenie jest wewnętrznie sprzeczne. Strona skarżąca uważa, że preambuła i artykuły wspomnianego rozporządzenia sugerują, iż glifosat nie ma szkodliwego wpływu na zdrowie ludzi lub zwierząt ani niedopuszczalnego wpływu na środowisko, natomiast konkretne przepisy zawarte w załączniku I do tego rozporządzenia są oparte na istnieniu takiego wpływu. Taka wewnętrzna sprzeczność naraża społeczeństwo na wątpliwości co do tego, czy glifosat stanowi ryzyko dla zdrowia i środowiska, czy też nie stanowi takiego ryzyka.