Sprawa T-175/15: Mabrouk v. Rada Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.392.20

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 listopada 2017 r.

Wyrok Sądu z dnia 5 października 2017 r. - Mabrouk/Rada

(Sprawa T-175/15) ¹

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji - Środki przyjęte wobec osób odpowiedzialnych za sprzeniewierzenie środków publicznych oraz wobec osób i podmiotów z nimi powiązanych - Zamrożenie środków finansowych - Wykaz osób, podmiotów i organów, do których ma zastosowanie zamrożenie środków finansowych - Pozostawienie nazwiska skarżącego w wykazie - Niewystarczająca podstawa faktyczna - Oczywisty błąd w ocenie - Naruszenie prawa - Prawo własności - Zasada dobrej administracji - Rozpatrzenie sprawy w rozsądnym terminie - Domniemanie niewinności - Wniosek o dostosowanie skargi - Akt potwierdzający - Niedopuszczalność)

Język postępowania: angielski

(2017/C 392/24)

(Dz.U.UE C z dnia 20 listopada 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Mohamed Marouen Ben Ali Ben Mohamed Mabrouk (Tunis, Tunezja) (przedstawiciele: adwokaci J. R. Farthouat, J.P. Mignard, N. Boulay oraz S. Crosby, solicitor)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: początkowo A. de Elera-San Miguel Hurtado oraz G. Étienne, następnie A. de Elera-San Miguel Hurtado, pełnomocnicy)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2015/157 z dnia 30 stycznia 2015 r. zmieniającej decyzję 2011/72/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji (Dz.U. 2015, L 26, s. 29) w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącego; decyzji Rady z dnia 16 listopada 2015 r. oddalającej wniosek skarżącego z dnia 29 maja 2015 r. o wykreślenie jego nazwiska z wykazu załączonego do decyzji Rady 2011/72/WPZiB z dnia 31 stycznia 2011 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji (Dz.U. 2011, L 28, s. 62); oraz decyzji Rady (WPZiB) 2016/119 z dnia 28 stycznia 2016 r. zmieniającej decyzję 2011/72 (Dz.U. 2016, L 23, s. 65) w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącego.

Sentencja

1) Skarga zostaje oddalona.

2) Mohamed Marouen Ben Ali Ben Mohamed Mabrouk pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej.

¹ Dz.U. C 236 z 20.7.2015.