Sprawa T-171/14: Skarga wniesiona w dniu 20 marca 2014 r. - Léon Van Parys przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.151.28/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 maja 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 20 marca 2014 r. - Léon Van Parys przeciwko Komisji

(Sprawa T-171/14)

(2014/C 151/36)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 19 maja 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Léon Van Parys NV (Antwerpia, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci P. Vlaemminck, B. Van Vooren i R. Verbeke)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności pisma Komisji z dnia 24 stycznia 2014 r., na mocy którego informuje ona o zawieszeniu terminu na rozpatrzenie sprawy na podstawie art. 907 rozporządzenia nr 2454/93;

– stwierdzenie, że na podstawie wyroku Sądu z dnia 19 marca 2013 r. w sprawie REM/REC 07/07 art. 909 rozporządzenia nr 2454/93 ma zastosowanie w pełni na korzyść skarżącej;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 907 i art. 909 rozporządzenia nr 2454/93 ¹ oraz prawa do dobrej administracji sformułowanego w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

– Na mocy wyroku Sądu z dnia 19 marca 2013 r. w sprawie Van Parys przeciwko Komisji stwierdzono nieważność z mocą wsteczną decyzji Komisji K(2010) 2858, w związku z czym upłynął dziewięciomiesięczny termin na rozpatrzenie sprawy i w związku z tym Komisja nie mogła już wydać decyzji w przedmiocie wniosku o umorzenie.

– W każdym razie Komisja naruszyła swe kompetencje w zakresie, w którym podjęła działania wykraczające poza to, co konieczne, aby doprowadzić jej częściowo uznaną za nieważną decyzję do zgodności z wyrokiem Sądu z dnia 19 marca 2013 r. w sprawie T-324/10. W ten sposób Komisja naruszyła art. 266 ust. 1 TFUE w odniesieniu do jej kompetencji w zakresie podejmowania działań dla celów wykonania wyroków Sądu.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 907 rozporządzenia nr 2454/93 oraz prawa do dobrej administracji sformułowanego w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, ponieważ Komisja niezgodnie z prawem skorzystała z możliwości złożenia wniosku o informacje na podstawie art. 907 rozporządzenia nr 2454/93, aby wykluczyć przyszłe zastosowanie art. 909 rozporządzenia nr 2454/93 lub przynajmniej odwlec je w czasie.

¹ Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 253, s. 1).