Sprawa T-170/07: Skarga wniesiona w dniu 8 maja 2007 r. - Opus Arte UK Ltd przeciwko OHIM - Arte (OPUS ARTE).
Dz.U.UE.C.2007.170.28
Akt nienormatywny(Sprawa T-170/07)
(2007/C 170/56)
Język, w którym została sporządzona skarga: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 21 lipca 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Opus Arte UK Ltd (Waldron, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: D. McFarland, Barrister i J.A. Alchin, Solicitor)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławcza była również: Arte G.E.I.E (Strasbourg, Francja)
Żądania strony skarżącej
Skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
– stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 8 marca 2007 r. wydanej w sprawie R 733/2005-1;
– obciążenie OHIM kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Opus Arte UK Ltd.
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: graficzny wspólnotowy znak towarowy "Opus Arte" dla towarów i usług należących di klas 9, 16, 25 i 41 - zgłoszenie nr 2.551.778.
Właściciel znaku towarowego lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: ARTE G.E.I.E.
Znak towarowy lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: wspólnotowe i międzynarodowe słowne i graficzne znaki towarowe zawierające słowo "ARTE" zarejestrowane w szczególności dla towarów i usług należących do klas 9, 16, 25 i 41.
Decyzja wydziału sprzeciwów: odrzucenie sprzeciwu w całości.
Decyzja Izby Odwoławczej: uwzględnienie odwołania w zakresie dotyczącym usług należących jedynie do klasy 41 "Produkcja i dystrybucja filmów i programów telewizyjnych" oraz dopuszczenie rejestracji znaku towarowego dla innych towarów i usług wymienionych w zgłoszeniu.
Podniesione zarzuty:
na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty.
Po pierwsze skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja narusza art. 73 i 74 rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 (zwanego dalej "RWZT"). Zdaniem skarżącej Izba Odwoławcza nie powinna była odmówić uwzględnienia okoliczności faktycznych i dowodów przedłożonych przez skarżącą, ani oprzeć swej decyzji na założeniach faktycznych, które nie były wcześniej podawane przez strony, czy na niejasnych i gołosłownych twierdzeniach drugiej strony.
Po drugie skarżąca twierdzi, że zaskarżona decyzja narusza art. 8 ust. 1 lit. b) RWZT w zakresie zawartego w niej ustalenia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd wiążącego się ze oznaczeniami "ARTE" i "OPUS ARTE". Zdaniem skarżącej wniosek taki nie może opierać się na wątpliwym podobieństwie znaków towarowych ani nie może skutecznie obalać domniemania wynikającego z dowodów braku prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd i z braku jakikolwiek dowodów na istnienie takiego prawdopodobieństwa oraz z faktu niezakłóconego współistnienia obu znaków na rynku europejskim.