Sprawa T-17/16: Skarga wniesiona w dniu 19 lipca 2016 r. - MS/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.326.29

Akt nieoceniany

Wersja od: 5 września 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 19 lipca 2016 r. - MS/Komisja

(Sprawa T-17/16)

Język postępowania: francuski

(2016/C 326/51)

(Dz.U.UE C z dnia 5 września 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: MS (Castries, Francja) (przedstawiciele: adwokaci L. Levi i M. Vandenbussche)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie niniejszej skargi za dopuszczalną i zasadną; i w konsekwencji o:

- uznanie odpowiedzialności pozaumownej Komisji Europejskiej na podstawie art. 268 i art. 340 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu UE;

- nakazanie przedstawienia dokumentów uznanych przez Komisję za poufne i stanowiących niezbędne wsparcie decyzji o wykluczeniu;

- nakazanie naprawienia krzywdy spowodowanej bezprawnym zachowaniem Komisji, szacowanej ex aequo et bono na kwotę de 20 000 EUR;

- nakazanie Komisji opublikowania listu z przeprosinami dla strony skarżącej i ponownego włączenia jej do Team Europe;

- obciążenie pozwanej wszystkimi kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszeń prawa popełnionych przez Komisję, które stanowią poważne uchybienia normom prawa mającym na celu przyznanie praw jednostkom w oparciu o odpowiedzialność pozaumowną Komisji. Po pierwsze, strona skarżąca uważa, że Komisja nie informowała jej regularnie o zarzutach i dowodach wysuwanych przeciwko niej i nie dała jej możliwości przedstawienia swoich uwag w tym zakresie przed podjęciem decyzji o wykluczeniu, co stanowi naruszenie art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, ogólnych zasad dobrej administracji, poszanowania prawa do obrony oraz art. 16 Europejskiego kodeksu dobrej praktyki administracyjnej. Po drugie, przed podjęciem decyzji o wykluczeniu strony skarżącej z Team Europe Komisja nie zbadała w sposób staranny i bezstronny wszystkich dowodów mających znaczenie dla rozpatrywanej sprawy, co narusza zasadę staranności ustanowioną w art. 41 Karty i art. 8, 9 i 11 Kodeksu. Czyniąc tak, Komisja naruszyła także domniemanie niewinności strony skarżącej ustanowione w art. 48 Karty. Po trzecie, strona skarżąca utrzymuje, że Komisja nie uzasadniła w sposób prawidłowy swojej decyzji, ponieważ wskazała niejasne zarzuty, zresztą nieprawidłowe, co narusza art. 41 ust. 2 Karty i art. 18 Kodeksu. Wreszcie, zdaniem skarżącej podjęta przez Komisję decyzja jest oczywiście bezzasadna i nieproporcjonalna w świetle okoliczności rozpatrywanej sprawy.

2. Zarzut drugi dotyczący rzeczywistej i pewnej krzywdy, jakiej doznała strona skarżąca w wyniku zarzucanego Komisji zachowania, które podważyło moralną i zawodową uczciwość strony skarżącej.