Sprawa T-169/06: Skarga wniesiona w dniu 26 czerwca 2006 r. - Charlott przeciwko OHIM - Charlot (graficzny znak towarowy "Charlott France Entre Luxe et Tradition").
Dz.U.UE.C.2006.212.31/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-169/06)
(2006/C 212/56)
Język skargi: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 2 września 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Charlott SARL (Chaponost, Francja) (Przedstawiciel: L. Conrad, avocat)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)
Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Charlot - Confecções para Homens, Artigos de Lã e Outros SA (Lizbona, Portugalia)
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 24 kwietnia 2006 r. (sprawa R 223/2005-2),
– orzeczenie, że spółka Charlot - Confecções para Homens, Artigos de Lã e Outros SA nie dopełniła obowiązku ciążącego na niej na mocy art. 43 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 40/94,
– nakazanie OHIM dokonania rejestracji znaku towarowego zgłoszonego przez Charlott SARL,
– obciążenie OHIM i innych uczestników, którzy przegrają sprawę, kosztami postępowania, a w szczególności kosztami podlegającymi zwrotowi w dniu 2 maja 1991 r. na podstawie art. 91 lit. b) regulaminu niniejszego sądu.
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Skarżąca
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Graficzny znak towarowy "Charlott France Entre Luxe et Tradition" dla towarów należących do klasy 25 - zgłoszenie nr 1 853 274
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Charlot - Confecções para Homens, Artigos de Lã e Outros SA
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Krajowy graficzny znak towarowy "Charlot" dla towarów należących do klasy 25
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Odrzucenie sprzeciwu
Decyzja Izby Odwoławczej: Uchylenie decyzji Wydziału Sprzeciwów
Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 43 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 40/94 oraz art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2868/95, ponieważ zdaniem skarżącej wnoszący sprzeciw nie dowiódł rzeczywistego używania znaku towarowego w poprzedzającym okresie pięciu lat i nie przedstawił informacji dotyczących intensywności faktycznego używania tego znaku towarowego.