Sprawa T-167/05: Skarga wniesiona w dniu 25 kwietnia 2005 r. przez Grether AG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.182.37

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 lipca 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 25 kwietnia 2005 r. przez Grether AG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

(Sprawa T-167/05)

(2005/C 182/70)

(Język, w którym została sporządzona skarga: angielski)

(Dz.U.UE C z dnia 23 lipca 2005 r.)

W dniu 25 kwietnia 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Grether AG, z siedzibą w Binningen (Szwajcaria), reprezentowanej przez V. von Bombard, A. Pohlmanna i A. Rencka, lawyers, przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM).

Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również Crisgo (Thailand) Co., Ltd, z siedzibą w Samutsakorn (Tajlandia).

Strona skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

– stwierdzenie nieważności decyzji R 250/2002-4 Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 14 października 2004 r. w całości;

– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty:

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy:	Crisgo Co. Ltd.
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy:	Graficzny znak towarowy FL FENNEL dla towarów z klasy 3 (zgłoszenie nr 903 922)
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie:	Strona skarżąca
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie:	Wspólnotowy znak towarowy "FENJAL" dla towarów z klasy 3
Decyzja Wydziału Sprzeciwów:	Odrzucenie sprzeciwu
Decyzja Izby Odwoławczej:	Oddalenie odwołania
Podniesione zarzuty:	Naruszenie art. 73 i 74 rozporządzenia Rady nr 40/94. W tym kontekście strona skarżąca twierdzi, że Izba Odwoławcza oparła swą decyzję na licznych, nowych argumentach i faktach niepodniesionych przez strony, co do których nie przedstawiły one również swoich uwag. Strona skarżąca podnosi również, że poprzez stwierdzenie braku prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd, zaskarżoną decyzją naruszono art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94.