Sprawa T-166/17: Skarga wniesiona w dniu 8 marca 2017 r. - EKETA/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.151.39

Akt nieoceniany

Wersja od: 15 maja 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 8 marca 2017 r. - EKETA/Komisja

(Sprawa T-166/17)

Język postępowania: grecki

(2017/C 151/50)

(Dz.U.UE C z dnia 15 maja 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Ethniko Kentro Erevnas kai Technologikis Anaptyxis (EKETA) (Saloniki, Grecja) (przedstawiciele: adwokaci V. Christianos i S. Paliou)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie, że wystosowane przez Komisję Europejską do ΕΚΕΤΑ żądanie zwrotu kwoty 197 799,52 EUR odpowiadającej pomocy finansowej otrzymanej przez nią na projekt SENSATION, które to żądanie figuruje w nocie debetowej nr 3241615291/29 listopada 2016 r., jest bezzasadne w odniesieniu do kwoty 191 039,55 EUR;

- stwierdzenie, że kwota 191 039,55 EUR stanowi koszty kwalifikowalne oraz że ΕΚΕΤΑ nie jest zobowiązana zwrócić tej kwoty Komisji Europejskiej, i

- obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania poniesionymi przez stronę skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

1. W niniejszej skardze Ethniko Kentro Erevnas kai Technologikis Anaptyxis (zwane dalej "EKETA") kwestionuje żądanie wystosowane przez Komisję w drodze noty debetowej nr 3241615291/29 listopada 2016 r. w związku z wykonaniem projektu SENSATION. Za pomocą tej noty debetowej Komisja zażądała, by ΕΚΕΤΑ zwróciła część pomocy finansowej otrzymanej na projekt SENSATION, w wysokości 197 799,52 EUR. Sporna wierzytelność została ustalona w wyniku kontroli na miejscu przeprowadzonej przez Komisję Europejską w pomieszczeniach strony skarżącej.

2. W tym kontekście strona skarżąca wnosi do Sądu na podstawie art. 272 TFUE o stwierdzenie, że część wyżej wymienionej kwoty, o której mowa w nocie debetowej, wynosząca 191 039,55 EUR stanowi koszty kwalifikowalne oraz że ΕΚΕΤΑ nie jest zobowiązana zwrócić owej kwoty Komisji.

3. ΕΚΕΤΑ utrzymuje, że wyżej wymieniona kwota 191 039,55 EUR składa się z kwalifikowalnych kosztów personelu, kosztów podwykonawstwa i kosztów pośrednich, które Komisja błędnie odrzuciła jako koszty niekwalifikowalne. Dopuszczalność kosztów strony skarżącej znajduje potwierdzenie w informacjach, które przekazała ona Komisji Europejskiej podczas kontroli na miejscu i w późniejszej korespondencji oraz które przedkłada ona także Sądowi.