Sprawa T-160/19: Skarga wniesiona w dniu 14 marca 2019 r. - LTTE/Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.155.54/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 maja 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 14 marca 2019 r. - LTTE/Rada

(Sprawa T-160/19)

Język postępowania: angielski

(2019/C 155/64)

(Dz.U.UE C z dnia 6 maja 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE) (Herning, Dania) (przedstawiciele: A. van Eik i T. Buruma, adwokaci) Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2019/25 ¹  w dotyczącym jej zakresie.

Posiłkowo strona skarżąca podnosi, że w niniejszej sprawie uzasadniony jest mniej dotkliwy środek niż utrzymanie w unijnym wykazie organizacji terrorystycznych.

Strona skarżąca wnosi ponadto o obciążenie Rady kosztami postępowania wraz z odsetkami w kwocie, która zostanie określona w późniejszym terminie.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, w którym strona skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja jest w stosunku do niej nieważna, ponieważ skarżąca nie może zostać uznana za grupę terrorystyczną w rozumieniu art. 1 ust. 3 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB ² .

2. Zarzut drugi, w którym strona skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja jest w stosunku do niej nieważna, ponieważ właściwy organ nie podjął decyzji zgodnie z wymogiem określonym w art. 1 ust. 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB.

3. Zarzut trzeci, w którym strona skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja jest w stosunku do niej nieważna, ponieważ Rada nie dokonała odpowiedniej kontroli zgodnie z art. 1 ust. 6 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB.

4. Zarzut czwarty, w którym strona skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja jest w stosunku do niej nieważna w zakresie, w jakim nie spełnia ona wymogów proporcjonalności i pomocniczości.

5. Zarzut piąty, w którym strona skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja jest w stosunku do niej nieważna w zakresie, w jakim nie spełnia ona obowiązku uzasadnienia przewidzianego w art. 269 TFUE.

6. Zarzut pierwszy, w którym strona skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja jest w stosunku do niej nieważna, ponieważ narusza ona prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej skarżącej.

¹ Decyzja Rady (WPZiB) 2019/25 z dnia 8 stycznia 2019 r. dotycząca zmiany oraz aktualizacji wykazu osób, grup i podmiotów objętych art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu i uchylenia decyzji (WPZiB) 2018/1084 (Dz.U. 2019, L 6, s. 6).

² Wspólne stanowisko Rady 2001/931/WPZiB z dnia 27 grudnia 2001 r. w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu (Dz.U. 2001, L 344, s. 93).