Sprawa T-160/04: Skarga wniesiona dnia 26 kwietnia 2004 r. przez Gerasimosa Potamianosa przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.168.12/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 czerwca 2004 r.

Skarga wniesiona dnia 26 kwietnia 2004 r. przez Gerasimosa

Potamianosa przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-160/04)

(2004/C 168/23)

(Język postępowania: francuski)

(Dz.U.UE C z dnia 26 czerwca 2004 r.)

Dnia 26 kwietnia 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich przez Gerasimosa Potamianosa, zamieszkałego w Grimbergen (Belgia), reprezentowanego przez Sébastiena Orlandiego, Alberta Coolena, Jean-Noëla Louisa i Etienne Marchal, z adresem do doręczeń w Luksemburgu.

Skarżący wnosi do Sądu:

– o uchylenie decyzji AHHC (organu upoważnionego do zawierania umów) odmawiającej przedłużenia ze skarżącym umowy o pracę na czas określony;

– o zasądzenie kosztów od strony pozwanej.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżący nie zgadza się z odmową ze strony organu upoważnionego do zawierania umów (AHHC) przedłużenia umowy o pracę na czas określony. W uzasadnieniu podaje, że zaskarżona decyzja opiera się wyłącznie na wytycznych dotyczących zatrudniania personelu tymczasowego obowiązujących w DG RTD, której celem jest niedopuszczenie do zatrudniania pracowników posiadających staż w Komisji przekraczający 6 lat, tj. dłuższy niż staż innych pracowników dopuszczonych do ubiegania się o stanowisko.

Według skarżącego to ograniczenie jest sprzeczne z art. 12 b) akapit pierwszy Warunków zatrudniania innych pracowników, zgodnie ze którymi celem każdej rekrutacji jest zapewnienie instytucji udziału pracowników zatrudnionych na czas określony, reprezentujących najwyższy poziom kompetencji, wydajności i uczciwości. Sprzeczna ma być również z decyzją DG ADMIN zezwalającej na przedłużanie z pracownikami czasowymi 2b (budżet działalności) i 2d (budżet badań) umów krótkoterminowych do 30 kwietnia 2004 r.

Na poparcie swoich roszczeń skarżący podnosi ponadto naruszenie zasady niedyskryminacji, a także fakt nadużycia władzy w przedmiotowej sprawie.