Sprawa T-158/15: Skarga wniesiona w dniu 1 kwietnia 2015 r. - Abertis Infraestructuras i Abertis Telecom Satélites/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.178.21

Akt nieoceniany

Wersja od: 1 czerwca 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 1 kwietnia 2015 r. - Abertis Infraestructuras i Abertis Telecom Satélites/Komisja

(Sprawa T-158/15)

Język postępowania: hiszpański

(2015/C 178/21)

(Dz.U.UE C z dnia 1 czerwca 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Abertis Infraestructuras, SA (Barcelona, Hiszpania), Abertis Telecom Satélites, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: J. Buendía Sierra, M. Maragall de Gispert, M. Santa María Fernández, J. Panero Rivas i A. Balcells Cartagena, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie zarzutów podniesionych w niniejszej skardze za dopuszczalne i uwzględnienie ich;

- stwierdzenie nieważności art. 1 zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim Komisja stwierdziła w niej, że przyjętą w praktyce administracyjnej wykładnię art. 12 TRLIS [Texto Refundido de la Ley del Impuesto sobre Sociedades, ujednoliconego tekstu hiszpańskiej ustawy o podatku dochodowym] należy uznać za niezgodną z rynkiem wewnętrznym pomoc państwa;

- stwierdzenie nieważności art. 4 ust. 1 tej decyzji w zakresie, w jakim Komisja nakazuje w nim Królestwu Hiszpanii zaprzestania tego, co instytucja ta uznała za opisany w art. 1 tej decyzji system pomocy państwa;

- stwierdzenie nieważności art. 4 ust. 2, 3, 4 i 5 tej decyzji w zakresie, w jakim Komisja nakazuje w nim Królestwu Hiszpanii odzyskanie kwot uznanych przez tę instytucję za pomoc państwa;

- tytułem ewentualnym, ograniczenie nałożonego na Królestwo Hiszpanii w art. 4 ust. 2 decyzji obowiązku odzyskania pomocy do zakresu określonego w pierwszej i drugiej z wydanych przez tę instytucję decyzji; oraz

- obciążenie Komisji kosztami związanymi z postępowaniem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie swej skargi strona skarżąca podnosi zarzuty i argumentację podobne do tych powołanych w sprawach T-826/ 14 Hiszpania/Komisja oraz T-12/15 Banco Santander i Santusa/Komisja.

W szczególności podnosi ona, że Komisja dopuściła się naruszenia prawa w zakresie kwalifikacji prawnej środka jako pomocy państwa, ustalenia beneficjenta środka pomocowego oraz tego, iż w przyjętej w praktyce administracyjnej wykładni jest on uznawany za pomoc państwa odrębną od tej, którą zbadała w swych decyzjach Komisja; skarżąca podnosi także naruszenie zasad ochrony uzasadnionych oczekiwań, estoppel i zasady pewności prawa.