Sprawa T-155/13: Zanjani v. Rada Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.282.33

Akt jednorazowy

Wersja od: 22 grudnia 2012 r.

Wyrok Sądu z dnia 3 lipca 2014 r. - Zanjani przeciwko Radzie

(Sprawa T-155/13) ¹

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni jądrowej - Zamrożenie funduszy - Ograniczenia dopuszczania - Skarga o stwierdzenie nieważności - Termin do wniesienia skargi - Dopuszczalność - Obowiązek uzasadnienia - Błąd w ocenie - Dostosowanie w czasie skutków stwierdzenia nieważności)

Język postępowania: angielski

(2014/C 282/43)

(Dz.U.UE C z dnia 25 sierpnia 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Babak Zanjani (Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie) (przedstawiciele: adwokaci L. Defalque i C. Malherbe)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. Vitro i M. Bishop, pełnomocnicy)

Przedmiot

Po pierwsze, żądanie stwierdzenia nieważności, z jednej strony, decyzji Rady 2012/829/WPZiB z dnia 21 grudnia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 356, s. 71) w zakresie, w jakim mocą tej decyzji nazwisko skarżącego zostało umieszczone w wykazie ujętym w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. L 195, s. 39) oraz, z drugiej strony, rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1264/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 356, s. 55) w zakresie, w jakim mocą tego rozporządzenia nazwisko skarżącego zostało umieszczone w wykazie ujętym w załączniku IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1), a po drugie żądanie zmierzające do stwierdzenia bezskuteczności decyzji 2012/829 i rozporządzenia wykonawczego nr 1264/2012 w zakresie, w jakim art. 19 ust. 1 lit. b) i c) decyzji 2010/413 nie ma zastosowania w przypadku skarżącego.

Sentencja

1) Stwierdza się nieważność decyzji Rady 2012/829/WPZiB z dnia 21 grudnia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie, w jakim mocą tej decyzji nazwisko B. Zanjaniego zostało umieszczone w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB.

2) Stwierdza się nieważność rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1264/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie, w jakim mocą tego rozporządzenia nazwisko B. Zanjaniego zostało umieszczone w załączniku IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010.

3) Skutki decyzji 2012/829 i rozporządzenia wykonawczego nr 1264/2012 zostają utrzymane w mocy wobec B. Zanjaniego do momentu upływu terminu na wniesienie odwołania, o którym mowa w art. 56 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, bądź - jeżeli w terminie tym zostanie wniesione odwołanie - do daty jego oddalenia.

4) W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

5) Rada Unii Europejskiej pokrywa, oprócz własnych kosztów, koszy poniesione przez B. Zanjaniego.

¹ Dz.U. C 141 z 18.5.2013.