Sprawa T-153/08: Skarga wniesiona w dniu 25 kwietnia 2008 r. - Shenzhen Taiden Industrial przeciwko OHIM - Bosch Security Systems (wzór urządzenia komunikacyjnego).
Dz.U.UE.C.2008.158.21
Akt nienormatywny(Sprawa T-153/08)
(2008/C 158/35)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 21 czerwca 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Shenzhen Taiden Industrial Co., Ltd (Shenzhen, Chiny) (przedstawiciele: adwokaci M. Hartmann i M. Helmer)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Bosch Security Systems BV (Eindhoven, Niderlandy)
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Trzeciej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) wydanej w dniu 11 lutego 2008 r. w sprawie R 1437/2006-3;
– obciążenie OHIM kosztami postępowania, nie wyłączając kosztów poniesionych w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą.
Zarzuty i główne argumenty
Zarejestrowany wzór wspólnotowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie: wzór dla towaru określanego jako "urządzenie komunikacyjne" - zarejestrowany wzór wspólnotowy o nr 214903-0001.
Uprawniony do wzoru wspólnotowego: skarżąca.
Strona wnosząca o unieważnienie wzoru wspólnotowego: druga strona postępowania przed Izbą Odwoławczą.
Wzór przedstawiony jako dowód przez stronę wnoszącą o unieważnienie: wcześniejszy wzór udostępniony publicznie przez Koninklijke Philips Electronics NV, zarejestrowany jako wzór międzynarodowy pod nr DM/055655.
Decyzja Wydziału Unieważnień: oddalenie wniosku o unieważnienie.
Decyzja Izby Odwoławczej: uchylenie decyzji Wydziału Unieważnień i unieważnienie spornego wzoru.
Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 63 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 6/2002, jako że Trzecia Izba Odwoławcza oparła się na twierdzeniach strony wnoszącej o unieważnienie odnośnie do okoliczności faktycznych, na które nie przedstawiono dowodów. Naruszenie art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 6/2002, jako że Izba Odwoławcza nieprawidłowo stwierdziła, iż sporny wzór nie posiada indywidualnego charakteru i nie oceniła ani nie porównała dostępnych jej wzorów z punktu widzenia poinformowanego użytkownika.