Sprawa T-151/05: Skarga wniesiona w dniu 14 kwietnia 2005 r. przez Nederlandse Vakbond Verkenshouders i innych przeciwko Komisja Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.171.24

Akt nienormatywny
Wersja od: 9 lipca 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 14 kwietnia 2005 r. przez Nederlandse Vakbond Verkenshouders i innych przeciwko Komisja Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-151/05)

(2005/C 171/40)

(Język postępowania: niderlandzki)

(Dz.U.UE C z dnia 9 lipca 2005 r.)

W dniu 14 kwietnia 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Nederlandse Vakbond Verkenshouders z siedzibą w Lunteren (Niderlandy), Mariusa Schepa zamieszkałego w Lopik (Niderlandy) i Nederlandse Bond van Handelaren in Vee z siedzibą w Hadze (Niderlandy), reprezentowanych przez Johannesa Kneppelhout i Monique Charlotte van der Kaden.

Strona skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

– uznanie skargi o stwierdzenie nieważności za dopuszczalną i zasadną,

– obciążenie Komisji kosztami postępowania

Zarzuty i główne argumenty:

Skarżący wnioskują o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 21 grudnia 2004 r. uznającej koncentrację za zgodną ze wspólnym rynkiem (Sprawa nr IV/M.3605 - SOVION/HMG).

Skarżący zarzucają Komisji naruszenie art. 2, 6 i 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw(1) ("rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw"). Zdaniem skarżących Komisja niesłusznie przyjęła, że rzeczona koncentracja nie utrudnia konkurencji na rynku zakupów żywca wieprzowego na ubój oraz że nie prowadzi na odnośnym rynku do utworzenia pozycji dominującej. Skarżący podnoszą, że w określonych rozważaniach zaskarżonej decyzji Komisja przyjęła błędną definicję odnośnego rynku produktu włączając rynek macior do rynku trzody chlewnej. Ponadto zdaniem skarżących Komisja błędnie zdefiniowała rynek geograficzny.

Skarżący wskazują ponadto na naruszenie zasady uzasadnienia i zasady staranności. Zdaniem skarżących Komisja nie dała im wystarczającej sposobności przedstawienia ich stanowiska, jak również nie uwzględniła dostarczonych przez nich informacji.

______

(1) Dz.U. L 24, str. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.