Sprawa T-15/15: Skarga wniesiona w dniu 13 stycznia 2015 r. - Costa/Parlament.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.81.26

Akt nieoceniany

Wersja od: 9 marca 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 13 stycznia 2015 r. - Costa/Parlament

(Sprawa T-15/15)

Język postępowania: włoski

(2015/C 081/34)

(Dz.U.UE C z dnia 9 marca 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Paolo Costa (Wenecja, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci G. Orsoni i M. Romeo) Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- Stwierdzenie, że decyzja przewodniczącego Parlamentu Europejskiego z dnia 11 listopada 2014 r., doręczona w dniu 28 listopada 2014 r., jak również wszystkie wcześniejsze, późniejsze i związane z nią akty prawne są nieważne i niebyłe zgodnie z art. 263 TFUE i 264 TFUE;

- obciążenie Parlamentu całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga jest skierowana przeciwko decyzji przewodniczącego Parlamentu Europejskiego nr 318 189 z dnia 11 listopada 2014 r., mającej na celu zawieszenie wypłaty emerytury skarżącego począwszy od czerwca 2010 r. oraz odzyskanie kwot wypłaconych w okresie od lipca 2009 r. do maja 2010 r.

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Pierwszy zarzut dotyczący naruszenia norm prawnych, naruszenia przepisów dotyczących zwrotu kosztów i diet posłów do Parlamentu Europejskiego, jak również naruszenia art. 12 Regolamento per gli assegni vitalizi dei deputati italiani (rozporządzenia w sprawie dożywotnich świadczeń włoskich deputowanych).

- W tym względzie naruszony został art. 12 ust. 2a lit. v) rozporządzenia w sprawie dożywotnich świadczeń włoskich deputowanych, do którego odsyłają przepisy dotyczące zwrotu kosztów i diet posłów do Parlamentu Europejskiego, ponieważ został on niesłusznie powołany celem zawieszenia wypłaty emerytury w odniesieniu do stanowiska prezesa organu zarządzającego portem w Wenecji.

- Ponadto, stanowisko prezesa organu zarządzającego włoskim portem nie mieści się w zakresie stosowania art. 12 ust. 2a lit. v) rozporządzenia, ponieważ stanowisko to, jak przyznał Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 10 października 2014 r. (C-270/13), obejmuje pewien stopień specjalizacji opartej wyłącznie na kompetencjach zawodowych wykazanych przez kandydata w sektorach ekonomii i transportu, ponieważ jest pozbawione jakiegokolwiek związku z polityką, nie jest związane z jakąkolwiek nominacją rządową i nie obejmuje wykonywania jakichkolwiek funkcji politycznych.

2. Drugi zarzut dotyczący naruszenia traktatów i norm prawnych, naruszenia art. 4, 6 i 15 TUE, naruszenia art. 1 protokołu do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności w obszarze ochrony własności, naruszenia zasady uzasadnionych oczekiwań i naruszenia zasady dobrej wiary.

- W tym względzie, art. 4 i 13 TUE, które zobowiązują Parlament Europejski, jak i inne instytucje, do ochrony w każdym wypadku powstałych sytuacji uzasadnionych oczekiwań w ramach wspólnotowego porządku prawnego przez każdy z podmiotów, który się nań składa.

- Ponadto, naruszone zostały zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań i dobrej wiary; chodzi o ogólne i podstawowe zasady prawa Unii Europejskiej, uznane i potwierdzone w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który zawsze zobowiązuje do ich poszanowania w wypadku żądania zwrotu kwot wypłaconych jednostce w dobrej wierze.

- Wreszcie, naruszony został art. 1 protokołu do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności w obszarze własności, do którego odsyła art. 6 TUE i który ma taką samą wartość prawną jak przepis traktatu, w zakresie, w jakim ustanawia zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań powstałych u jednostki co do istnienia wobec niej prawa do wierzytelności i prawa do słusznego pobierania tej wierzytelności.