Sprawa T-145/05: Skarga wniesiona w dniu 4 kwietnia 2005 r. przez Joségo Antonia de Brita Sequeirę Carvalha przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.155.24

Akt nienormatywny

Wersja od: 25 czerwca 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 kwietnia 2005 r. przez Joségo Antonia de Brita Sequeirę Carvalha przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-145/05)

(2005/C 155/47)

(Język postępowania: francuski)

(Dz.U.UE C z dnia 25 czerwca 2005 r.)

W dniu 4 kwietnia 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Joségo Antonia de Brita Sequeirę Carvalha, zamieszkałego w Lizbonie, reprezentowanego przez adwokata Karela Hartoga Hagenaara.

Skarżący wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

1) stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu z mocą wsteczną,

2) stwierdzenie nieważności z mocą wsteczną wszystkich późniejszych aktów, które odnoszą się, potwierdzają lub zmierzają do przedłużenia zamierzonych skutków owego nieważnego aktu,

3) zarządzenie wypłaty odszkodowania z tytułu szkodliwych skutków tego aktu wstępnie oszacowanych na kwotę 30.000 euro przy szkodzie oszacowanej na 300.000 euro,

4) obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania w całości.

Zarzuty i główne argumenty:

Niniejsza skarga jest skierowana w szczególności przeciwko dokumentowi, do którego podpisania skarżący został zmuszony przez Dyrektora Generalnego sprawującego obowiązki w ramach Dyrekcji Generalnej ds. Rozwoju, który został załączony do jego akt administracyjnych, na mocy którego zdecydował się on o przejściu z urzędu na zwolnienie chorobowe. Sprzeciwia się ona również prowadzeniu akt równoległych.

Zdaniem skarżącego sporny akt winien być uznany za niewywołujący skutków prawnych z mocą wsteczną.

Na poparcie swych roszczeń skarżący podnosi ponadto,:

– iż przesłanki leżące u podstaw wydania zaskarżonego aktu były nieścisłe,

– iż decyzja o odrzuceniu zażalenia wniesionego na podstawie art. 90 regulaminu pracowniczego opiera się na faktach i zachowaniach przypisanych skarżącemu, o których nie miał on żadnej wiedzy, i które, po pierwsze, nigdy nie pojawiały się w sprawozdaniach z oceny pracownika, i które, po drugie, nigdy nie zostały mu wspomniane przez jego zwierzchników,

– fakt zaistnienia w niniejszej sprawie nadużycia kompetencji i naruszenia przepisów proceduralnych,

– naruszenie zasad równości wobec prawa i niedyskryminacji.