Sprawa T-139/01: Comafrica SpA i Dole Fresh Fruit Europe Ltd & Co. v. Komisja Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.93.24/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 kwietnia 2005 r.

WYROK SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI

z dnia 3 lutego 2005 r.

w sprawie T-139/01, Comafrica SpA i Dole Fresh Fruit Europe Ltd & Co. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich⁽¹⁾

(Wspólna organizacja rynku - Banany - Przywóz z Państw AKP i państw trzecich - Rozporządzenie (WE) nr 896/2001 - Rozporządzenie (WE) nr 1121/2001 - Skarga o stwierdzenie nieważności - Dopuszczalność - Osoba, której akt dotyczy indywidualnie - Skarga o odszkodowanie)

(2005/C 93/48)

(Język postępowania: angielski)

(Dz.U.UE C z dnia 16 kwietnia 2005 r.)

W sprawie T-139/01, Comafrica SpA, z siedzibą w Genui (Włochy) i Dole Fresh Fruit Europe Ltd & Co., z siedzibą w Hamburgu (Niemcy), reprezentowane przez B. O'Connora, solicitor, oraz P. Bastosa-Martina, barrister, popierane przez Simbę SpA, z siedzibą w Mediolanie (Włochy), reprezentowaną przez adwokatów S. Carbone oraz F. Munari, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: początkowo L. Visaggio, M. Niejahr oraz K. Fitch, a następnie L. Visaggio oraz K. Fitch, z adresem do doręczeń w Luksemburgu), popieranej przez Królestwo Hiszpanii (pełnomocnicy: początkowo R. Silva de Lapuerta, następnie L. Fraguas Gadea, z adresem do doręczeń w Luksemburgu), mającej za przedmiot, z jednej strony, żądanie stwierdzenia nieważności rozporządzenia Komisji (WE) nr 896/2001 z dnia 7 maja 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 404/93 w odniesieniu do uzgodnień dotyczących przywozu bananów do Wspólnoty (Dz.U. L 126, str. 6) oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1121/2001 z dnia 7 czerwca 2001 r. ustalającego współczynniki dostosowujące, jakie mają być stosowane w odniesieniu do ilości referencyjnej każdego tradycyjnego podmiotu gospodarczego w ramach kontyngentów taryfowych na przywóz bananów (Dz.U. L 153, str. 12), a z drugiej strony, żądanie naprawienia szkody rzekomo wyrządzonej skarżącym z racji przyjęcia rozporządzeń nr 896/2001 i 1121/2001, Sąd Pierwszej Instancji (piąta izba), w składzie: P. Lindh, prezes, R. García-Valdecasas i J. D. Cooke, sędziowie, sekretarz: J. Plingers, administrator, wydał wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

1 Żądanie stwierdzenia nieważności zostaje odrzucone jako niedopuszczalne.

2 Żądanie odszkodowania zostaje oddalone jako bezzasadne.

3 Skarżące ponoszą własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję w sprawie głównej oraz w postępowaniu w przedmiocie środków tymczasowych.

4 Interwenienci ponoszą własne koszty.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 245 z 1.9.2001