Sprawa T-136/22: Skarga wniesiona w dniu 10 marca 2022 r. - Hamoudi/Frontex
Dz.U.UE.C.2022.198.52
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 10 marca 2022 r. - Hamoudi/Frontex
(Sprawa T-136/22)
(2022/C 198/76)
(Dz.U.UE C z dnia 16 maja 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Alaa Hamoudi (Turcja) (przedstawiciel: adwokat F. Gatta)
Strona pozwana: Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o zasądzenie na jej rzecz od Frontexu kwoty 250 000 EUR tytułem zadośćuczynienia za krzywdę dotyczącą każdego z dwóch żądań. W szczególności strona skarżąca wnosi o naprawienie:
- krzywdy przez nią poniesionej w wyniku naruszenia praw podstawowych przysługujących jej na mocy art. 1, 2, 3, 4, 18, art. 19 ust. 1 i 2 oraz art. 21 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą") w trakcie i w następstwie zastosowanego wobec niej wydalenia zbiorowego z Grecji, które miało miejsce na Morzu Egejskim w dniach 28-29 kwietnia 2020 r.;
- poczucia niesprawiedliwości i frustracji wywołanych u niej przez fakt, że autorem lub współautorem zastosowanego wobec niej wydalenia zbiorowego z Grecji, które miało miejsce na Morzu Egejskim w dniach 28-29 kwietnia 2020 r., była agencja Unii Europejskiej.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący zatwierdzenia przez Frontex uruchomienia szybkiej interwencji na Morzu Egejskim z naruszeniem art. 46 ust. 5 rozporządzenia 2019/1896 1 , co stanowi wyraz oczywistego błędu w ocenie, nadużycia władzy, działania bez należytej staranności, a tym samym naruszenie zasady dobrej administracji. W szczególności dyrektor wykonawczy Frontexu zatwierdził uruchomienie szybkiej interwencji na Morzu Egejskim niezgodnie z prawem, z naruszeniem art. 46 ust. 5 rozporządzenia ustanawiającego tę agencję, nie korzystając z przysługujących mu uprawnień dyskrecjonalnych już w odniesieniu do badania możliwości zastosowania tego przepisu do szczególnie zmiennej sytuacji, którą należało uregulować. Tytułem ewentualnym - dyrektor wykonawczy popełnił oczywisty błąd w ocenie, dopuścił się nadużycia władzy i uchybił obowiązkowi działania z należytą starannością uznając, że art. 46 ust. 5 rozporządzenia 2019/1896 nie znajduje zastosowania do sytuacji, którą należało uregulować. Zarówno pierwszy, jak i drugi aspekt krzywdy nie zmaterializowałby się, gdyby nie miało miejsca niezgodne z prawem zaniechanie lub działanie, które należy przypisać Frontexowi.
2. Zarzut drugi, zgodnie z którym Frontex dopuścił się niezgodnego z prawem zaniechania, które może być źródłem odpowiedzialności pozaumownej, nie podejmując działań zgodnie z art. 46 ust. 4 rozporządzenia 2019/1896, z naruszeniem pozytywnych obowiązków ciążących na nim na mocy art. 80 tego rozporządzenia oraz art. 1, 2, 3, 4, 18, art. 19 ust. 1 i 2 oraz art. 21 karty 2 , zasady dobrej administracji, dopuszczając się nadużycia władzy i oczywistego błędu w ocenie.
Dyrektor wykonawczy Frontexu niezgodnie z prawem nie skorzystał z przysługujących mu uprawnień dyskrecjonalnych w odniesieniu do art. 46 ust. 4 rozporządzenia ustanawiającego tę agencję przed, w trakcie, a nawet po operacji odesłania ("pushback") mającej miejsce w dniach 28-29 kwietnia 2020 r. Tytułem ewentualnym - dyrektor wykonawczy popełnił oczywisty błąd w ocenie, dopuścił się nadużycia władzy i uchybił obowiązkowi działania z należytą starannością uznając, że art. 46 ust. 4 rozporządzenia 2019/1896 nie znajduje zastosowania do sytuacji, którą należało uregulować. Zarówno pierwszy, jak i drugi aspekt krzywdy nie zmaterializowałby się, gdyby nie miało miejsca zaskarżone niezgodne z prawem zaniechanie po stronie Frontexu.
3. Zarzut trzeci, zgodnie z którym Frontex dopuścił się niezgodnego z prawem czynu w związku z operacją odesłania ("pushback") mającą miejsce w dniach 28-29 kwietnia 2020 r., które może być źródłem odpowiedzialności pozaumownej, naruszając prawa podstawowa przysługujące stronie skarżącej mocy art. 1, 2, 3, 4, 18, art. 19 ust. 1 i 2 oraz art. 21 karty.
Niezgodne z prawem zastosowane wobec strony skarżącej wydalenie zbiorowe, które miało miejsce w dniach 2829 kwietnia 2020 r., należy przypisać Frontexowi, jego "prawdziwemu autorowi", ponieważ zostało ono przeprowadzone zgodnie z prawnie wiążącym planem operacyjnym szybkiej interwencji na Morzu Egejskim sporządzonym przez dyrektora operacyjnego Frontexu. Tytułem ewentualnym - Frontex ponosi odpowiedzialność za pomoc i wspieranie przeprowadzenia niezgodnego z prawem wydalenia zbiorowego zastosowanego wobec strony skarżącej, które miało miejsce w dniach 28-29 kwietnia 2020 r. Zarówno pierwszy, jak i drugi aspekt krzywdy nie zmaterializowałby się, gdyby nie miało miejsca zaskarżone niezgodne z prawem działanie Frontexu.
Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624