Sprawa T-135/15: Skarga wniesiona w dniu 26 marca 2015 r. - Włochy/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.155.36

Akt nieoceniany

Wersja od: 11 maja 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 26 marca 2015 r. - Włochy/Komisja

(Sprawa T-135/15)

Język postępowania: włoski

(2015/C 155/43)

(Dz.U.UE C z dnia 11 maja 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Włoska (przedstawiciele: C. Colelli, avvocato dello Stato i G. Palmieri, pełnomocnik)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności - w części będącej przedmiotem niniejszej skargi - decyzji wykonawczej Komisji Europejskiej z dnia 16 stycznia 2015 r. nr 2015/103 [notyfikowanej jako dokument nr C(2015) 53 wersja ostateczna] wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW);

- obciążenie Komisji kosztami.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca zaskarżyła w szczególności:

(a) Część decyzji, w której w wyniku dochodzenia EX/2010/010 dotyczącego sektora cukru została dokonana korekta finansowa w wysokości 90 498 735,16 EUR w odniesieniu do lat gospodarczych 2007, 2008 i 2009 na podstawie domniemanej "nieprawidłowej interpretacji danych dotyczących produkcji cukru";

(b) Część decyzji, w której w wyniku dochodzenia CEB/2011/090 dotyczącego działań promocyjnych została dokonana między innymi korekta finansowa w wysokości 1 607 275,90 EUR z powodu "opóźnień w płatnościach" dotyczących roku gospodarczego 2010;

(c) Część decyzji, w której w wyniku dochodzenia LA/2009/006 dotyczącego środka "akcje informacyjne i promocyjne na rzecz produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w państwach trzecich" została dokonana między innymi korekta finansowa w wysokości 1 198 831,03 EUR z powodu "opóźnień w płatnościach".

Na poparcie swojej skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 31 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. L 209, s. 1), a także prawa do obrony przysługującego państwu członkowskiemu.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 11 rozporządzenia Komisji (WE) nr 885/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w zakresie akredytacji agencji płatniczych i innych jednostek, jak również rozliczenia rachunków EFGR i EFRROW (Dz.U. L 171, s. 60), naruszenia rozporządzenia Rady (WE) nr 320/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. ustanawiającego tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. L 58, s. 42) i rozporządzenia Komisji (WE) nr 968/2006 z dnia 27 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 320/2006 ustanawiającego tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie (Dz.U. L 176, s. 32) oraz naruszenia wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14 listopada 2013 r. wydanego w sprawach połączonych C-187/12, C-188/12 i C-189/12 SFIR i in. (EU:C:2013:737).

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady uzasadnionych oczekiwań, zasady ne bis in idem i obowiązku lojalnej współpracy.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 31 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia nr 1290/2005, naruszenia art. 11 ust. 3 akapit drugi i rozdziału 3 rozporządzenia nr 885/2006 oraz naruszenia wytycznych Komisji określonych w dokumencie nr VI/5330/97.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia art. 9 ust. 3 rozporządzenia nr 883/2006, jak również istnienia w niniejszym przypadku nierównego traktowania i przeinaczenia okoliczności faktycznych.

6. Zarzut szósty dotyczący naruszenia art. 20 rozporządzenia nr 501/2008, uzasadnionych oczekiwań i zasady możliwości przypisania państwom członkowskim korekt finansowych.