Sprawa T-135/12: Skarga wniesiona w dniu 2 marca 2012 r. - Republika Francuska przeciwko Komisja Europejska.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.174.24/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 czerwca 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 2 marca 2012 r. - Republika Francuska przeciwko Komisja Europejska

(Sprawa T-135/12)

(2012/C 174/41)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 16 czerwca 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Francuska (przedstawiciele: E. Belliard, G. de Bergues, J. Gstalter i J. Rossi, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości,

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca wnosi o twierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2011) 9403 wersja ostateczna z dnia 20 grudnia 2011 r., stwierdzającej zgodność z rynkiem wewnętrznym, pod pewnymi warunkami, pomocy państwa udzielonej przez Republikę Francuską na rzecz France Télécom dotyczącej reformy finansowania emerytur urzędników państwowych zatrudnionych we France Télécom (pomoc państwa nr C 25/2008 (ex NN 23/2008)).

Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1) Zarzut pierwszy, podzielony na dwie części, dotyczy naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na to, ze Komisja uznała, iż reforma finansowania emerytur urzędników państwowych zatrudnionych we France Télécom stanowi pomoc państwa. Strona skarżąca podnosi, że:

– Komisja błędnie uznała, że obniżenie świadczenia płatnego na rzecz państwa przez France Télécom nie stanowi uwolnienia France Télécom z niekorzystnej sytuacji strukturalnej, w jakiej znalazło się to przedsiębiorstwo w następstwie wejścia w życie ustawy z 1990 r., lecz że środek ten jest stanowi korzyść dla tego przedsiębiorstwa;

– ewentualnie, Komisja niesłusznie uznała, że France Télécom odnosiła korzyści począwszy od 1996 r., pomimo zapłaty przez to przedsiębiorstwo zryczałtowanego świadczenia o charakterze wyjątkowym.

2) Zarzut drugi, podniesiony tytułem ewentualnym, dotyczy naruszenia art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE ze względu na to, że Komisja uzależniła zgodność przedmiotowego środka od spełnienia warunku określonego w art. 2 spornej decyzji. Zarzut drugi dzieli się na dwie części:

– w części pierwszej skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE poprzez uznanie, iż konkurencyjnie równoważna stopa nie została w niniejszym wypadku osiągnięta z powodu nieuwzględnienia ryzyk, które nie są powszechne, przy obliczaniu świadczenia płatnego przez France Télécom w następstwie wejścia w życie ustawy z 1996 r.

– w części drugiej tytułem ewentualnym skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE, ponieważ odmówiła oceny niewystarczającego charakteru konkurencyjnie równoważnej stopy w świetle zapłaty przez France Télécom ryczałtowego świadczenia o charakterze wyjątkowym i ponieważ stwierdziła, że przedsiębiorstwo to nie zostało postawione w sytuacji całkowitej równowagi w stosunku do jego konkurentów do 2043 r.

3) Zarzut trzeci dotyczy oczywistego błędu w ocenie, ponieważ Komisja odmówiła przyjęcia stopy 7 % jako stopy dyskontowej zryczałtowanego świadczenia o charakterze wyjątkowym.