Sprawa T-135/05: Skarga wniesiona w dniu 29 marca 2005 r. przez Franca Campoliego przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Dz.U.UE.C.2005.132.33/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-135/05)
(2005/C 132/60)
(Język postępowania: francuski)
(Dz.U.UE C z dnia 28 maja 2005 r.)
W dniu 29 marca 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Franca Campoliego, zamieszkałego w Londynie, reprezentowanego przez adwokatów Stéphana Rodriguesa i Alice Jaume, z adresem do doręczeń w Luksemburgu przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Skarżący wnosi do Sądu o:
– uchylenie decyzji organu powołującego z dnia 13 grudnia 2004 r. odrzucającej skargę wniesioną przez skarżącego na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego wraz z decyzją organu powołującego, od której odwołał się on wyżej wspomnianą skargą, która to decyzja zmieniła z dniem 1 maja 2004 r. współczynnik korygujący, dodatek na gospodarstwo domowe oraz ryczałtowy dodatek edukacyjny, mające zastosowanie do emerytury skarżącego oraz stwierdzenie nieważności odcinków wynagrodzeń skarżącego w zakresie, w jakim stanowią wykonanie tej ostatniej decyzji począwszy od miesiąca maja 2004 r.
– obciążenie pozwanej wszelkimi kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty:
Skarżący zasadniczo domaga się w niniejszej sprawie zastosowania współczynnika korygującego stosowanego do jego emerytury przed 1 maja 2004 r. ze skutkiem wstecznym od dnia 1 maja 2004 r.
Przypomina w tym zakresie, że w celu uregulowania przejścia ze starego do nowego systemu współczynników korygujących, wskutek zmiany regulaminu pracowniczego dotyczącego europejskiej służby publicznej, art. 20 ust. 2 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego przewiduje okres przejściowy wynoszący 5 lat, począwszy od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 1 maja 2009 r., w czasie którego współczynnik korygujący zmniejszany jest stopniowo.
Na poparcie swej skargi, skarżący podnosi przede wszystkim w oparciu o art. 241 Traktatu zarzut niezgodności z prawem, z uzasadnieniem, że zastosowanie art. 20 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego jest w tym konkretnym przypadku niezgodne z prawem.
Podnosi on w związku z tym:
– naruszenie swych uzasadnionych oczekiwań, w związku z zapewnieniami udzielonymi przez administrację, zgodnie z którymi nowy regulamin pracowniczy nie będzie miał żadnego negatywnego wpływu na jego sytuację,
– nieprzestrzeganie zasad równego traktowania i niedyskryminacji, w związku z rozróżnieniem dokonanym ze względu na miejsce zamieszkania urzędników pełniących służbę i otrzymujących emeryturę,
– nieprzestrzeganie zasady ochrony praw nabytych, w związku ze zmianą dokonaną w podstawowych warunkach zatrudnienia, uwzględnianych w dacie przejścia na emeryturę,
- naruszenie zasady dobrej administracji.