Sprawa T-132/19: Skarga wniesiona w dniu 26 lutego 2019 r. - Ashworth/Parlament.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.148.56

Akt nienormatywny

Wersja od: 29 kwietnia 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 26 lutego 2019 r. - Ashworth/Parlament (Sprawa T-132/19)

Język postępowania: francuski

(2019/C 148/55)

(Dz.U.UE C z dnia 29 kwietnia 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: Richard Ashworth (Lingfield, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: adwokaci A. Schmitt i A. Waisse)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- połączenie niniejszej sprawy ze sprawą wniesioną przez Salvadora Garrigę Polledę i 45 innych osób przeciwko Parlamentowi Europejskiemu w dniu 19 lutego 2019 r. (sprawa T-102/19) na podstawie art. 68 regulaminu postępowania przed Sądem ze względu na powiązanie obu spraw;

- w razie potrzeby, w ramach środków organizacji postępowania lub środków dowodowych w sprawie, nakazanie Parlamentowi Europejskiemu przedłożenia opinii wydanych przez służby prawne Parlamentu Europejskiego, które zostały sporządzone w dniach 16 lipca 2018 r. i 3 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem dokładnej daty, ale w każdym razie przed wydaniem decyzji przez Prezydium Parlamentu w dniu 10 grudnia 2018 r. w sprawie zmiany przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego (Dz.U. 2018, C 466, s. 8, zwanych dalej "przepisami wykonawczymi");

- stwierdzenie nieważności ww. decyzji wydanej przez Prezydium Parlamentu w dniu 10 grudnia 2018 r. w sprawie zmiany przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego w zakresie, w jakim zmienia ona art. 76 przepisów wykonawczych (motywy 5 i 6, art. 1 ust. 7 i art. 2 w zakresie, w jakim dotyczy art. 76 przepisów wykonawczych ww. decyzji), a jeśli nie, jeżeli ww. elementy nie zostaną uznane za możliwe do oddzielenia od pozostałej części zaskarżonego aktu, stwierdzenie nieważności ww. decyzji w całości;

- obciążenie Parlamentu kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący materialnej niewłaściwości Prezydium:

- po pierwsze, zaskarżony akt został wydany z naruszeniem Statutu posła do Parlamentu Europejskiego przyjętego decyzją Parlamentu Europejskiego z dnia 28 września 2005 r., 2005/684/WE, Euratom (Dz.U. 2005, L 262, s. 1) (zwanego dalej "statutem"). Zaskarżony akt jest w szczególności sprzeczny z przepisami art. 27 statutu, który wymaga zachowania "praw nabytych" i "praw w trakcie nabywania";

- po drugie, zaskarżony akt ustanawia podatek, wprowadzając specjalny podatek w wysokości 5 % nominalnej kwoty emerytury, podczas gdy ustanowienie podatku nie wchodzi w zakres kompetencji Prezydium na podstawie art. 223 ust. 2 TFUE.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia istotnych wymogów proceduralnych:

- po pierwsze, Prezydium zarzuca się to, że wydało zaskarżony akt przy braku poszanowania zasad określonych w art. 223 TFUE;

- po drugie, zaskarżony akt jest niewystarczająco uzasadniony i narusza tym samym obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 296 akapit drugi TFUE i art. 41 ust. 2 lit. c) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia praw nabytych i praw w trakcie nabywania oraz zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań:

- po pierwsze, zaskarżony akt narusza prawa nabyte i prawa w trakcie nabywania, wynikające zarówno z ogólnych zasad prawa, jak i statutu, który wyraźnie wymaga ich utrzymania "w pełni"(art. 27);

- po drugie, zaskarżony akt narusza zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności oraz zasad równego traktowania i niedyskryminacji:

- po pierwsze, naruszenia praw skarżących są nieproporcjonalne w stosunku do celów zaskarżonego aktu;

- po drugie, należy stwierdzić nieważność zaskarżonego aktu ze względu na naruszenie zasad równego traktowania i niedyskryminacji.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia zasady pewności prawa i braku przepisów przejściowych.

- po pierwsze, zaskarżony akt narusza zasadę pewności prawa, ponieważ niezgodnie z prawem towarzyszy mu skutek wsteczny;

- po drugie, zaskarżony akt narusza zasadę pewności prawa, ponieważ nie ustanawia środków przejściowych