Sprawa T-129/14 P: Odwołanie wniesione w dniu 21 lutego 2014 r. przez Carlosa Andresa i 150 innych skarżących od wyroku wydanego w dniu 11 grudnia 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-15/10 Andres i in. przeciwko EBC.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.159.27/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 maja 2014 r.

Odwołanie wniesione w dniu 21 lutego 2014 r. przez Carlosa Andresa i 150 innych skarżących od wyroku wydanego w dniu 11 grudnia 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-15/ 10 Andres i in. przeciwko EBC

(Sprawa T-129/14 P)

(2014/C 159/38)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 26 maja 2014 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Carlos Andres (Frankfurt nad Menem, Niemcy) i 150 pozostałych skarżących (przedstawiciel: L. Levi, avocat)

Druga strona postępowania: Europejski Bank Centralny (EBC)

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

- uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie F-15/10;

- w konsekwencji uwzględnienie żądań skarżących przedstawionych w pierwszej instancji, a tym samym,

- stwierdzenie nieważności rozliczenia wynagrodzenia za czerwiec 2009 r. w zakresie, w jakim rozliczenie to stanowi w odniesieniu do skarżących pierwsze działanie wprowadzające w życie reformę systemu emerytalnego, o której zadecydowała Rada Prezesów w dniu 4 maja 2009 r. oraz stwierdzenie, w tym samym zakresie, nieważności każdego kolejnego rozliczenia wynagrodzenia, a także rozliczenia emerytury w przyszłości;

- w razie potrzeby stwierdzenie nieważności odmownych decyzji w sprawie wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy ("administrative review") i wewnętrznych zażaleń ("grievance procedure") odpowiednio z dnia 28 sierpnia 2009 r. i z dnia 17 grudnia 2009 r.;

- w konsekwencji,

- zasądzenie od strony pozwanej zapłaty różnicy w wynagrodzeniu i w emeryturze wynikającej z ww. decyzji Rady Prezesów z dnia 4 maja 2009 r. w stosunku do stosowania uprzedniego systemu emerytalnego; tę różnicę w wynagrodzeniu i w emeryturze należy powiększyć o odsetki za zwłokę za okres od dnia 15 czerwca 2009 r. i następnie od 15 każdego miesiąca do chwili całkowitej zapłaty, przy czym wysokość odsetek zostanie ustalona na poziomie stawki EBC powiększonej o 3 punkty,

- zasądzenie od strony pozwanej odszkodowania za szkodę poniesioną w związku z utratą siły nabywczej, której wysokość szacuje się wstępnie ex aequo et bono na 1% miesięcznego wynagrodzenia każdego ze skarżących;

- obciążenie EBC kosztami postępowania;

- obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnoszą osiem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 6.8 załącznika III do warunków zatrudnienia, naruszenia zasad legalności i pewności prawa oraz naruszenia art. 35 § 1 lit. e) regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia kompetencji komitetu nadzoru, naruszenia załącznika III do warunków zatrudnienia oraz mandatu komitetu nadzoru, a także naruszenia zasady dobrej wiary.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa do zasięgnięcia opinii komitetu pracowniczego oraz komitetu nadzoru, naruszenia zasady dobrej wiary, naruszenia art. 45 i 46 warunków zatrudnienia, naruszenia protokołu porozumienia w sprawie stosunków pomiędzy zarządem a komitetem pracowniczym EBC, naruszenia załącznika III do warunków zatrudnienia oraz mandatu komitetu nadzoru, a także wypaczenia informacji zawartych w aktach sprawy.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 6.3 plan emerytalnego, naruszenia kontroli uzasadnienia decyzji z dnia 4 maja 2009 r., wypaczenia informacji zawartych w aktach sprawy oraz naruszenia zasady prawidłowego zarządzania finansami.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia kontroli oczywistego błędu w ocenie i wypaczenia informacji zawartych w aktach sprawy.

6. Zarzut szósty dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności, naruszenia obowiązku uzasadnienia, wypaczenia informacji zawartych w aktach sprawy oraz naruszenia środków dowodowych.

7. Zarzut siódmy dotyczący pominięcia odmiennego charakteru stosunku pracy na podstawie umowy i stosunku pracy na podstawie regulaminu pracowniczego, naruszenia podstawowych warunków stosunku pracy i naruszenia dyrektywy 91/533 ¹ .

8. Zarzut ósmy dotyczący naruszenia praw nabytych.

¹ Dyrektywa Rady 91/533/EWG z dnia 14 października 1991 r. w sprawie obowiązku pracodawcy dotyczącego informowania pracowników o warunkach stosowanych do umowy lub stosunku pracy (Dz.U. L 288, s. 32).