Sprawa T-128/12: Skarga wniesiona w dniu 21 marca 2012 r. - HTTS przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.157.8/3

Akt nienormatywny

Wersja od: 2 czerwca 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 21 marca 2012 r. - HTTS przeciwko Radzie

(Sprawa T-128/12)

(2012/C 157/15)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 2 czerwca 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping GmbH (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci J. Kienzle i M. Schlingmann)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu⁽¹⁾ oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 54/2012 z dnia 23 stycznia 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu⁽²⁾ w zakresie w jakim akty te dotyczą strony skarżącej;

– obciążenie Rady kosztami postępowania, w szczególności nakładów poniesionych przez stronę skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi 5 zarzutów.

1) Zarzut pierwszy: Naruszenie praw skarżącej do obrony

– W tym względzie skarżąca podnosi, że Rada naruszyła jej prawo do skutecznej obrony i w szczególności wymóg uzasadnienia poprzez brak podania wystarczającego uzasadnienia dla ponownego umieszczenia nazwy skarżącej w wykazie osób, organów i podmiotów, wobec których zgodnie z art. 19 i 20 decyzji 2010/ 413/WPZiB⁽³⁾ i art. 16 rozporządzenia (UE) nr 961/2010⁽⁴⁾ znajdują zastosowanie środki ograniczające.

– Ponadto, skarżąca podnosi, że pomimo jej wyraźnego żądania Rada nie rozpatrzyła ponownie kwestii ponownego umieszczenia skarżącej w wykazie osób, organów i podmiotów objętych sankcjami.

– Dodatkowo, Rada naruszyła prawo skarżącej do zajęcia stanowiska poprzez brak udzielenia jej możliwości przedstawienia uwag w przedmiocie ponownego umieszczenia skarżącej w wykazie osób, organów i podmiotów objętych sankcjami i w związku z tym doprowadzenia do ponownego rozpatrzenia tej kwestii przez Radę.

2) Zarzut drugi: Brak podstawy prawnej dla zaskarżonego rozporządzenia

Według skarżącej, zaskarżone rozporządzenie wykonawcze nie ma podstawy prawnej choćby z tego powodu, że wyrokiem z dnia 7 grudnia 2011 r. wydanym w sprawie T-562/10 Sąd stwierdził nieważność rozporządzenia nr 961/2010 w zakresie w jakim akt ten dotyczył skarżącej. Pomimo utrzymania w mocy skutków rozporządzenia nr 961/2010 przez okres 2 miesięcy rozporządzenie to nie może stanowić w przypadku skarżącej prawidłowej podstawy prawnej dla przyjęcia rozporządzenia wykonawczego.

3) Zarzut trzeci: Naruszenie art. 266 TFUE

Skarżąca podnosi następnie, iż Rada nie podjęła żadnych środków w celu wykonania wyroku Sądu z dnia 7 grudnia 2011 r. w sprawie T-562/10 a zamiast tego, wbrew temu wyrokowi ponownie umieściła nazwę skarżącej w wykazie osób, organów i podmiotów objętych sankcjami.

4) Zarzut czwarty: brak powodów umieszczenia skarżącej w wykazie osób, organów i podmiotów objętych sankcjami

Skarżąca podnosi również, iż powody przedstawione przez Radę w odniesieniu do umieszczenia jej w wykazie osób, organów i podmiotów objętych sankcjami są w dużej mierze nieodpowiednie i nie mogą stanowić uzasadnienia dla umieszczenia skarżącej we wspomnianym wykazie.

5) Zarzut piąty: Naruszenie prawa podstawowego skarżącej do poszanowania własności

Ponowne umieszczenie skarżącej w wykazie podmiotów objętych sankcjami stanowi nieuzasadnione naruszenie podstawowego prawa własności, ponieważ w związku z niewystarczającym uzasadnieniem Rady, nie może ona zrozumieć, z jakich względów została umieszczona w tym wykazie. Ponowne umieszczenie skarżącej w wykazie podmiotów objętych sankcjami opiera się ponadto na oczywistym błędzie w ocenie jej sytuacji i działalności przez Radę i jest również nieproporcjonalne.

______

⁽¹⁾ Decyzja Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 19, s. 22).

⁽²⁾ Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 54/2012 z dnia 23 stycznia 2012 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. Dz 19, s. 1).

⁽³⁾ Decyzja Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylająca wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. L 195, s. 39).

⁽⁴⁾ Rozporządzenie Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (Dz.U. L 281, s. 1).