Sprawa T-128/11: LG Display i LG Display Taiwan v. Komisja Europejska.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.102.32/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 7 kwietnia 2014 r.

Wyrok Sądu z dnia 27 lutego 2014 r. - LG Display i LG Display Taiwan przeciwko Komisji

(Sprawa T-128/11) 1

[Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Światowy rynek wyświetlaczy ciekłokrystalicznych (LCD) - Porozumienia i uzgodnione praktyki w dziedzinie cen i zdolności produkcyjnych - Sprzedaż wewnętrzna - Prawo do obrony - Grzywny - Częściowe zwolnienie z grzywny - Jednolite i ciągłe naruszenie - Zasada ne bis in idem]

(2014/C 102/50)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 7 kwietnia 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: LG Display Co. Ltd (Seul, Korea Południowa); i LG Display Taiwan Co. Ltd (Tajpej, Tajwan) (przedstawiciele: A. Winckler i F.-C. Laprévote, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Van Nuffel i F. Ronkes Agerbeek, pełnomocnicy, wspierani przez S. Kingston, barrister)

Przedmiot

Żądanie częściowego stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2010) 8761 wersja ostateczna z dnia 8 grudnia 2010 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 [TFUE] oraz w art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (sprawa COMP/39.309 - LCD) oraz obniżenia kwoty grzywny nałożonej na skarżące w tej decyzji

Sentencja

1)
Kwota grzywny nałożonej na zasadzie odpowiedzialności solidarnej na LG Display Co. Ltd i na LG Display Taiwan Co. Ltd w art. 2 decyzji Komisji C(2010) 8761 wersja ostateczna z dnia 8 grudnia 2010 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 [TFUE] oraz w art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (sprawa COMP/39.309 - LCD) zostaje ustalona na 210.000.000 EUR.
2)
W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.
3)
LG Display i LG Display Taiwan pokrywają własne koszty oraz trzy czwarte kosztów poniesionych przez Komisję Europejską.
4)
Komisja pokrywa jedną czwartą własnych kosztów.
1 Dz.U. C 130 z 30.4.2011.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.