Sprawa T-125/17: Skarga wniesiona w dniu 28 lutego 2017 r. - BASF Grenzach/ECHA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.112.48

Akt nieoceniany

Wersja od: 10 kwietnia 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 28 lutego 2017 r. - BASF Grenzach/ECHA

(Sprawa T-125/17)

Język postępowania: angielski

(2017/C 112/67)

(Dz.U.UE C z dnia 10 kwietnia 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: BASF Grenzach GmbH (Grenzach-Wyhlen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci K. Nordlander i M. Abenhaïm)

Strona pozwana: Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA)

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie żądania stwierdzenia nieważności za dopuszczalne;

- stwierdzenie nieważności decyzji izby odwoławczej Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) z dnia 19 grudnia 2016 r., w sprawie oceny substancji triclosan na podstawie art. 46 ust. 1 rozporządzenia nr 1907/2006 ¹  (zwanej dalej "decyzją w sprawie triclosanu") (sprawa A-018-2014), w zakresie w jakim izba odwoławcza oddaliła skargę administracyjną strony skarżącej, potwierdziła wyniki testów przeprowadzonych na szczurach i rybach oraz ocenę trwałości substancji uprzednio wymaganą przez ECHA i zdecydowała, że pozostałe informacje winny zostać dostarczone do dnia 28 grudnia 2018 r.;

- obciążenie ECHA kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca formułuje dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia istotnych wymogów proceduralnych

- Strona skarżąca twierdzi, że izba odwoławcza naruszyła istotne wymogi proceduralne, redukując swą rolę do przeprowadzenia ograniczonej kontroli zgodności z prawem, zamiast przeprowadzenia pełnej kontroli administracyjnej decyzji w sprawie triclosanu. Strona skarżąca podnosi, że izba odwoławcza naruszyła dwa istotne wymogi proceduralne oddalając - bez rozważenia ich zasadności - liczne, przedstawione przez nią kluczowe argumenty i dowody naukowe. W opinii strony skarżącej izba odwoławcza nie tylko naruszyła w ten sposób ciążący na niej obowiązek przeprowadzenia kontroli administracyjnej, ale również naruszyła prawo strony skarżącej do obrony.

2. Zarzut drugi, dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności w związku z art. 13 TFUE, art. 25 ust. 1 i art. 47 rozporządzenia nr 1907/2006 oraz utrwalonego orzecznictwa Sądu w dziedzinie kontroli sądowej i ciężaru dowodu

- Jeśli chodzi o testy przeprowadzone na szczurach, mimo że ECHA jak również izba odwoławcza uznały różnice pomiędzy układem wydzielania wewnętrznego tarczycy u ludzi i szczurów, to jednak w celu dokonania oceny potencjalnego oddziaływania triclosanu na tyroksynę u ludzi, oparły się one całkowicie na danych pochodzących z badań przeprowadzonych na szczurach (podczas gdy istniejące wyniki badań przeprowadzonych na ludziach wskazują na brak takiego oddziaływania). Zdaniem strony skarżącej, decyzja w sprawie triclosanu w konsekwencji i) nie uwzględnia wszystkich istotnych dostępnych informacji, ii) jest wewnętrznie sprzeczna, iii) opiera się na niespójnych dowodach, w związku z czym jest obarczona oczywistym błędem w ocenie konieczności przeprowadzenia testów na szczurach w odniesieniu do obawy o neurotoksyczne oddziaływanie triclosanu na ludzki rozwój. Strona skarżąca odnosząc się do wniosku o szkodliwym odziaływaniu triclosanu na rozrodczość, wynikającego z testów przeprowadzonych na szczurach, podnosi, że ECHA jak również izba odwoławcza, oparły się na niespójnych dowodach. W opinii strony skarżącej, ECHA jak również izba odwoławcza dopuściły się oczywistego błędu w ocenie uznając konieczność przeprowadzenia testu na szczurach w celu oceny szkodliwego odziaływania triclosanu na rozrodczość. Zdaniem strony skarżącej test przeprowadzony na szczurach jest również w oczywisty sposób nieodpowiedni, ponieważ jego wyniki nie są mogą pomóc ECHA w wyjaśnieniu obaw o zaburzenia hormonalne, które miały występować u ludzi. Wreszcie strona skarżąca podnosi, że decyzja w sprawie triclosanu jest niezgodna z prawem, ponieważ izba odwoławcza potwierdziła wyniki testów przeprowadzonych na szczurach, nie badając czy zostały spełnione wszystkie wymogi wynikające z zasady proporcjonalności; w szczególności izba odwoławcza nie sprawdziła czy były dostępne mniej rygorystyczne środki wyjaśnienia obaw dotyczących rzekomych zaburzeń hormonalnych wywołanych przez triclosan.

- Strona skarżąca twierdzi w odniesieniu do testu przeprowadzonego na rybach, że i) izba odwoławcza nie zastosowała swych uprawnień dyskrecjonalnych i nie określiła czy w oparciu o dostępne dowody naukowe istnieje "potencjalne ryzyko" uzasadniające konieczność przeprowadzenia dalszych testów; ii) ECHA (jak również) izba odwoławcza nie wykazały, że w oparciu o dostępne dowody naukowe istniało potencjalne ryzyko wystąpienia zaburzeń hormonalnych uzasadniające przeprowadzenie dalszych testów na rybach; iii) ECHA (jak również) izba odwoławcza przerzuciły ciężar dowodu i naruszyły art. 25 ust. 1) rozporządzenia nr 1907/2006 wymagając od strony skarżącej wykazania, iż ryzyko takie nie zachodzi.

- Strona skarżąca podnosi, odnosząc się do oceny trwałości substancji, że wymagając od niej przeprowadzenia oceny trwałości substancji w wodzie słodkiej i wodzie morskiej w celu wyjaśnienia potencjalnego ryzyka trwałości triclosanu w środowisku, ECHA i izba odwoławcza nie uwzględniły we właściwy sposób ciężaru dowodu na okoliczność trwałości triclosanu oraz wymogu uwzględnienia odpowiednich warunków środowiskowych zgodnie z załącznikiem XIII. Strona skarżąca podnosi następnie, że wymagając by przeprowadziła ona ocenę trwałości triclosanu w wodach pelagicznych (tj. w czystej wodzie, pozbawionej osadów), ECHA i izba odwoławcza nie przestrzegały kryterium jasno wynikającego z załącznika XIII do rozporządzenia nr 1907/2006, aby uwzględnić dowody, które odzwierciedlają "odpowiednie" warunki środowiskowe. Ponadto, jak twierdzi strona skarżąca, ani ECHA ani izba odwoławcza, uznając, że badanie symulacyjnych w celu odstąpienia winno odzwierciedlać odpowiednie warunki środowiskowe, nie przeprowadziły ekspertyzy w celu określenia właściwych warunków badania.

¹ Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. 2006, L 396, s. 1).